Veel verwacht ik niet van het partijcongres van de CDA, vandaag. Het zal wel weer gaan over herbronnen en het 'laden' van standpunten (whatever that may be). Verhagen zal de blik wel vooruit richten want die zit niet te wachten op een oorwasserij vanwege de idiote flirt met Wilders, het gezin zal wel weer van stal gehaald worden en de roep om moraal zit de gemiddelde CDA-er in de genen.
In de NRC van vrijdag staat een zeer plausibele verklaring voor de deconfiture van het CDA, van de hand van Manfred te Grotenhuis (Radbouduniversiteit) en Tom van der Meer (UvA). Hun argumentatie komt kortweg op het volgende neer: het CDA vergat haar eigenlijke koers en ging de concurrentie aan met VVD, D'66 en PVV. Dat leidde op economisch terrein tot een VVD light, op Europees terrein tot een D'66 light en op immigratieterrein tot een PVV light. Dat verlies je dus altijd van je concurrenten die er nu eenmaal een geprononceerder standpunt op na houden.
Ook rekenen zij voor dat er met drie miljoen kerkgangers in Nederland plus de traditionele vijf procent onkerkelijken die desondanks op het CDA stemmen, dan ligt er voor het CDA een potentieel van 25 zetels te wachten. Genoeg voor een stevige bestaansgrond dus.
Nu nog zien dat het herbronnen het CDA terugbrengt naar de normen en waarden van de Christelijke samenleving, want daar zou hun electoraat op zitten te wachten. Toch maar eens even kijken straks of dat Congres nog tot wetenswaardige inzichten kwam. Er liggen nog wel een paar voetangels en klemmen: de oude stammenstrijd van katholieken versus gereformeerden en het thuisland Limburg. Peetom is een dominee en Buma een Friese niet-katholiek. Het CDA verloor vooral de steden en Limburg. Verhagen lijkt zijn houdbaarheidsdatum overschreden te hebben. Los dat maar eens op. Een stabiel kabinet is het beste wat het CDA in de oppositie kan overkomen. Ze hebben wel even tijd nodig om verloren terrein terug te winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten