Schaamte, eindeloze schaamte

In de NRC van 24 april een helder artikel van arabist en islamoloog  Halim El Madkouri die betoogt dat het brandmerken van imams als tot-haat-predikende-salafisten een averechts effect zal sorteren. Als geen ander slagen zij erin hun achterban ervan te overtuigen dat niet zij maar de goedwillende moslim niet gewenst en  niet geaccepteerd worden.

Veel effectiever is het de raad van de AIVD op te volgen, aldus El Madkouri: treed op tegen landen die het salafisme tolereren, financieren en exporteren. Dan komen we terecht bij de klassieke vrienden van het westen: Saudi Arabië en de Golfstaten, waar de staatsideologie zwaar leunt op dat salafisme. Daar is (politieke) moed voor nodig en we hebben nog zeer onlangs bij Geert Mak gelezen dat er van die courage weinig meer valt waar te nemen.

Ondertussen verschijnen er steeds meer studies naar de opkomst van IS en alles wijst erop dat de kiem daarvoor ligt in de Baathpartij van voormalig dictator Saddam. Het Westen heeft een gevreesd want ongekend wreed en gewelddadig dictator verdreven. Maar de beoogde regime change is er nooit gekomen. Integendeel, uit de overblijfselen van Saddam is een nog veel wreder en bedreigender monster tevoorschijn gekomen.

En dat allemaal door de noodlottige fout van het Westen de verkeerde bondgenoten te kiezen. Het waren immers vooral de soennieten die op die plas olie onder het zand zaten. Er lijkt weinig goeds van die soennieten te komen.

Ondertussen, als ik moslim was zou ik me de oren van mijn kop schamen. Ik zou om me heen moeten kijken en zien hoe overal in de wereld de wreedste terreur wordt uitgeoefend door zich moslim noemende leeghoofden. Alle cultuur en geschiedenis wordt vernietigd, mensen worden afgeslacht, miljoenen slaan op de vlucht en complete steden en zelfs naties worden tot de grond toe vernietigd. En dat allemaal uit naam van mijn geloof.

Moslims aller landen: wat een ongelooflijke pestzooi maken jullie ervan!