Songs for Drella

Gisteravond een prachtige dansvoorstelling gezien: Songs for Drella door Scapino. Voor wie het niet weet, Drella was de bijnaam van Andy Warhol, de peetvader van de popart en een van de grondleggers van de legendarische Velvet Underground met hun beide frontmannen Lou Reed en John Cale. Die bijnaam gaf - naar het schijnt - perfect het karakter van Warhol weer, het was een samenvoeging van Dracula en Cinderella. Warhol was waarschijnlijk geen gemakkelijk mens. Eind jaren zestig werd hij neergeschoten door een vrouw die vond dat hij een te grote invloed op haar leven had gekregen. Hij herstelde nooit echt van die aanslag en overleed uiteindelijk in 1987 aan een hartstilstand.

Lou Reed en John Cale maakten in 1990 het album Songs for Drella met indringend vertolkte herinneringen aan de man die een enorme rol in hun leven had gespeeld. Dat album is nog steeds de moeite van het beluisteren waard, zeker voor wie de jaren zestig nog helder in het geheugen gegrift staan.

Ed Wubbe en Marco Goecke hebben een werkelijk prachtig ballet geschreven, geïnspireerd door deze Drella. Tien songs van het album en enkele opnames van  Jimmy Smith and Charles Mingus (deze keuze is wat arbitrair maar soit) vormen de soundtrack voor dit ballet dat nadrukkelijk geen verhalend ballet is. Daar kom je al heel snel achter wanneer je - zoals ik - verder onvoorbereid (het album heb ik destijds onmiddellijk aangeschaft en behoort nog steeds tot mijn verzameling) aan het ballet begint.

Die keuze voor twee choreografen ligt natuurlijk voor de hand waarmee niet gezegd wil zijn dat Goecke alleen de Dracula en Wubbe alleen de Cinderella voor zijn rekening nam. Dat zou wel erg schematisch geweest zijn. Toch wordt de dans van Wubbe meer dan bij Goecke gekenmerkt door vloeiende lijnen en soms verstilde bewegingen. Goecke is meer de choreograaf van de hoekige, snelle en zenuwachtige bewegingen. Bij hem zie je duidelijk de invloeden van de street dance terug.

Ik mag mijzelf geen kenner van ballet noemen maar ik heb wel genoten van een schitterende voorstelling met zeer fraaie dans. En ik heb mateloze bewondering voor de dansers (m/v) die over een enorme conditie moeten beschikken maar wat me het meest frappeert, telkens weer, is hun vermogen zeer complexe danspatronen in hun systeem op te slaan, te onthouden en feilloos met gratie en precizie uit te voeren.