Via Verdun reisden we maar de Auvergnes waar we uiteraard luisterden naar de Chansons d'Auvergnes van Canteloube in de onvergetelijke uitvoering van Kiri Te Kawana met the English Chamber Orchestra olv Jeffrey Tate!
We brachten twee nachten door in het aardige plaatsje Saugues, net in de Hautes Loire om van daar door te reizen naar de voet van de Pyrenneeen. We kozen voor Montech, even ten zuidwesten van Montauban. Over die laatste stad kunnen we kort zijn: gauw vergeten tenzij men wil onthouden dat hier de lelijkste kathedraal van Frankrijk te vinden is, een witte kathedraal nog wel. Alles wansmaak van de barok is hier samengebracht!
Maar de volgende dag besloten we langs het Canal lateral de Garonne te fietsen, een ongelooflijk aangename fietstocht die ons naar Moissac bracht. Vlak voor Moissac werd het Canal over de Tarne gevoerd, die verderop samenstroomde met de Garonne. Een spectaculair gezicht, een kanaal dat over meer dan honderd meter hoog boven de Tarne wordt geleid. En daarna volgt de beloning van een heerlijk Franse Pyrenneeen-stadje: Moissac. Opvallend is de oude kathedraal met aanliggend klooster. Wij hadden geluk: in de kathedraal werd een voorstelling gegeven van een meerstemmig concert van ongetwijfeld religieuze origine. Het mannenkoor was zonder meer indrukwekkend en ook de dames zongen een fraaie partij maar voor het kinderkoor was de partituur hier en daar te hoog gegrepen. Het maakte niet uit, de voorstelling inclusief processie-achtige onderdelen was zonder meer verukkelijk.
Vandaag reizen we verder, dieper de Pyrenneeen in en ondertussen denken ik nog na over een gesprek dat ik gisteren had met een oude Fransman die in de jaren vijftig nog in Algerije had gevochten. We hadden het over Europa, Daesh en IS, over Saudi Arabie en de olie, over hoe wij de terreur van deze tijd zelf over ons af hebben geroepen en nog veel meer. In mijn steenkolenfrans, dat dan weer wel maar we begrepen elkaar en daar gaat het om. Et aujourdhui c'est mon anniversaire.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten