"Een cultuur, hoe superieur ook, gaat altijd verloren als ze geen gezamenlijke feiten meer kent". Dit schreef NRC-journalist Tom-Jan Meeus. Enige weken geleden zagen we bij Pauw een paar ongehoord stompzinnige vrouwen de meest baarlijke nonsens uitkramen over vaccinatie en elders had een nog minder begaafde vrouw het over het ei als de menstruatie van een kip! En dit zijn dan nog de wat onschuldiger voorbeelden van meningen die zwaarder wegen dan feiten.
Kijkt u eens naar het volgende interview met Newt Gingrich Gingrich on facts. De onbeschaamdheid van deze man is stuitend en zijn arrogantie is weerzinwekkend. Althans, dat vind ik. Er zijn echter legio mensen die het prachtig vinden en hem hierom bewonderen. Maar wat mensen niet begrijpen is dat zij die feiten willens en wetens opzij schuiven dit altijd en onder alle omstandigheden doen met slechts één enkel doel: het verwerven van macht. Waar feiten veronachtzaamd worden, ligt de dictatuur op de loer. Met een modern woord noemen we dit 'post-truth'.
In de NRC van 3 januari 2017 een uitgebreid artikel van José van Dijck en Wim van Saarloos, president respectievelijk vice-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Een artikel dat mij uit het hart gegrepen is. U vindt het integrale artikel hier: Wetenschap is niet 'maar een mening'
Terecht geven zij aan dat journalistiek, wetenschap en rechtspraak de hoeders van feitelijkheid in een democratie zijn. En het zijn precies die instituties die in de hele westerse wereld enorm onder druk zijn komen te staan. En het zijn overal politici die het volk opjutten om zich niet "door zogenaamde feiten te laten bedotten". Zie Gingrich. In ons eigen land weigert Wilders met de pers te praten en noemt hij de rechtbank die over hem oordeelt een neprechtbank.
En Trump hanteert - uiteraard - dezelfde methodiek. En hij benoemde op strategische posities de grootst denkbare tegenstanders daarvan als opperbaas: de komende minister van energie wilde het ministerie opheffen; een klimaatscepticus wordt minister van milieu; een tegenstander van de EPA mag het instituut nu gaan leiden; een oliemultimiljardair en groot vriend van Rusland wordt minister van Buitenlandse Zaken; enzovoort.
Van Dijck en van Saarloos merken op:"Wetenschap en onderwijs zijn op dit moment in de geschiedenis belangrijker dan ooit. In een digitaal tijdperk waarin feiten en meningen allebei als 'data' gezien worden, waarin fictie en nieuws worden behandeld als 'content' en waarin instituties en belangengroepen zich allemaal manifesteren via 'platforms', moeten we juist meer energie gaan steken in het koesteren van een cultuur die feiten onderscheidt en respecteert". En alleen al daarom moeten we afblijven van instituties als journalistiek, rechtspraak en wetenschap.
Wij dachten dat 2016 een rampjaar was maar ik zeg het u: de echte ellende gaat nog komen. Er is iets in de mensen gevaren dat zich niet meer laat temmen. En het is precies die post-truth-politiek die het meest efficiënte wapen is in handen van hen die het volk zoeken te misleiden. Pessimisme? Was het maar waar! Ik noem het realiteitszin. Denk hier nog even aan als u straks gaat stemmen.
6 opmerkingen:
Journalistiek, rechtspraak en wetenschap zijn alle drie instituties die fungeren als hoeder van feitelijkheid in een democratie. Theoretisch mooi bedacht, maar feitelijk niets meer dan holle frasen. José van Dijck, en Wim van Saarloos beide zijn het beste te omschrijven als pseudowetenschappers die zich opwerpen als experts in een materie, waarover iedereen al kennis en opinies bezit. Betweterij heet zoiets.
Als u van Dijck en van Saarloos aan durft te duiden als pseudowetenschappers dan bent u echt te dom voor dit blog. Waarom donderstraalt u niet gewoon op naar Geenstijl of soortgelijke riolen?
Geenstijl functioneert als de rode lap op de stier, of als de spiegel van degenen die aan de mythe van de gescheiden machten en de hier reeds genoemde Journalistiek, rechtspraak en wetenschap als hoeders van de democratie willen blijven vasthouden.
Nepparlement, en neprechters zoals Wilders deze kwalificeerde, is een alarmbel die deze elite zich moet aantrekken.
Het vertrouwen in deze instituten is tanende, en dat is een feit.
Pseudowetenschappers een titel voor wetenschappers die feitelijk niet meer zijn dan mening vormers is dan ook een terechte kwalificatie.
En zo heeft u uw eigen gelijk weer bewezen. Wat zult u een gelukkig mens zijn.
Trias politica, een theoretische scheiding der machten, die haar geloofwaardigheid gedurende de jaren 1940-1945 te grabbel heeft gegooid. Vooral de rechterlijke macht, die gedurende deze periode de bezetting van ons land als legitiem hebben geoordeeld,(toetsing arrest) en na deze periode elke poging tot zuivering met succes heeft verhindert.
Wie slordig schrijft, denkt slordig.
Een reactie posten