dinsdag 10 maart 2015

Een dagafschrift is een diarolletje


In 2000 treft officier van justitie Teeven een schikking met een crimineel. Volgens minister Opstelten ging het om 1,25 miljoen gulden. Dat geld zou zijn geblokkeerd tegen 8% rente. Daarom zou het bedrag flink zijn gegroeid op het moment dat het werd uitgekeerd. Maar als je vanaf 2000 rente over rente rekent dan is 1,25 miljoen in 2014 nog steeds niet gegroeid tot 4,7 miljoen. Dat is dan pas ergens in 2017 het geval.

De minister moet op zoek naar een dagafschrift maar zijn ambtenarenapparaat kan het niet vinden. Dat is net zo ongeloofwaardig als een filmrolletje dat kwijtraakt of onherstelbaar beschadigd wordt door een uitzendkracht op een ontwikkelcentrale.

Opstelten komt kennelijk niet op het idee om Teeven te vragen welk bedrag er nou precies is overgemaakt of de laatste geeft aan zich dat niet meer te kunnen herinneren. Dat is nog veel ongeloofwaardiger, want het dagafschrift mag dan misschien onvindbaar zijn, een justitiedossier wordt natuurlijk niet zomaar vernietigd.

Teeven verklaart dat hij precies weet wat er gebeurd is en dat de destijds gesloten deal deugt, maar geeft geen openheid van zaken. De minister begint te goochelen met getallen en vraagt het parlement hem te vertrouwen. Totdat de details natuurlijk alsnog boven tafel komen, hoe naïef kun je zijn?

Zowel de staatssecretaris als de minister hebben glashard zitten liegen. Senator Swagerman - ook VVD - noemt de kritiek op de minister schaamteloos politiek. Maar de beste man bazelt maar wat. Dat een crimineel gesanctioneerd door justitie straffeloos blijft en miljonair gemaakt wordt is ronduit onverteerbaar. Ook al is het achterliggende doel een grotere vis te vangen (wat overigens nooit gelukt is). Dat een minister essentiële informatie daaromtrent niet meer terug zegt te kunnen vinden is onvergeeflijk en ook onrustbarend. Wat een klunserige overheid die een banktransactie kwijt kan raken. Dat een minister en staatssecretaris er maar een eind op los liegen - want daar ben ik heilig van overtuigd - is in een parlementaire democratie een hoofdzonde.

En dat de heren dan niet de ballen hebben om eerst verantwoording aan het parlement af te leggen maar voor het Kamerdebat aftreden is een ongekende schoffering van de democratie. Er gaan nu al stemmen op die zeggen dat Teeven wel weer terug kan keren in de politiek, hij wordt - godbetert - nu al genoemd als een mogelijk toekomstige minister van justitie! Maar die man heeft zichzelf definitief gediskwalificeerd. Ook zijn woede vanwege het gedwongen terugtreden moeten we in dit licht bezien: bespottelijk en grotesk.

En al die VVD-coryfeeën die maar wat graag nog dezelfde avond hun tronie op TV vertonen en verkondigen dat de bewindslieden "diep respect" verdienen vanwege hun persoonlijke moed zich te houden aan politieke mores. Dat is nog het meest ergerlijke. Ik heb geen respect voor dit soort politici, ze moeten gewoon net als iedere andere burger de waarheid spreken als hen daarnaar gevraagd wordt.

Voor de VVD lijkt me dit alles dramatisch. Sneu voor de minister president die ik voor een integer mens houd. Ga maar na: Weekers, Verheij, Teeven en Opstelten. Het lijkt de PVV wel. En dit alles vlak voor verkiezingen. Die gaan een slagveld opleveren voor de twee partijen die het huidige kabinet vormen. Persoonlijk vind ik dat onterecht en jammer, ook al stem ik op geen van beide partijen. Maar uiteindelijk hebben zij het uitsluitend aan zichzelf te wijten.

Geen opmerkingen: