.jpg)
Een jonge Afghaanse kunstenares, Kubra Khademi (27), leert al als kleuter dat meisjes en vrouwen seksueel lastig worden gevallen en aangerand, het overkwam haarzelf meerdere malen. Zij laat een smid een uitwendig harnas maken dat haar borsten en billen accentueert en begeeft zich met dat harnas op de openbare weg in Kabul. Die wandeltocht duurt slechts acht minuten, dan moet ze zich in veiligheid brengen tegen de opdringerige, bedreigende en scheldende moslimmannen.
Kijk eens naar de volgende BBC-documentaire die slechts een paar minuten duurt: Kubra Khademi. Het regende doodsbedreigingen aan haar adres en ze is nu ondergedoken. Wat een ongekende moed heeft deze jonge vrouw en hoe tragisch is je lot als je als meisje geboren wordt in een (fundamentalistische) moslimomgeving.
Ik kan het niet langer opbrengen hier met een cultuurrelativistische blik naar te kijken. Je kunt niet langer volstaan met: tja, zo gaat het daar nu eenmaal. Ik weet wel dat al die mannen uiteindelijk ook slachtoffer zijn van hun eigen cultuur maar je voelt een niet te stoppen woede opkomen wanneer je die scheldende jongemannen ziet. Er dringt zich een misselijkmakende gedachte aan me op: de moslimgemeenschap is reddeloos verloren.
In 2013 protesteerde Kubra Khademi tegen seksueel geweld door zich in kunstgalerie een uur lang in haar eigen gezicht te slaan. Zoiets vervult je met eindeloze droefheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten