...en lost zijn zaakjes zelf wel op, daar heeft hij helemaal geen terroristen voor nodig. In veel reacties op de gebeurtenissen in Parijs zie je telkens het verwijt terugkeren dat moslims zich beledigd voelen omdat zij menen dat hun god beledigd wordt.
Ik denk daar veel over na maar kom maar niet dichterbij hun gekwetst gevoel. Ik kan me geen enkele cartoon voorstellen waardoor ik mij beledigd zou voelen, werkelijk geen enkele. Dat betekent niet dat ik om elke cartoon zou kunnen lachen. Soms spreken ze me niet aan, of interesseert het onderwerp me te weinig, soms zijn ze smakeloos, soms zijn ze te grof of plat. Maar me erdoor beledigd voelen? Nee, dat is nog nooit gebeurd.
Illustrator en Cyprian Koscielniak schrijft in de NRC: "Het is echter geen wonder dat niet alle lagen van onze satire, alle subtiliteiten en alle culturele referenties kunnen doordringen tot de moslimgemeenschap. Met andere woorden: er worden grappen gemaakt over minderheidsculturen, maar het enige aspect dat tot het bewustzijn van moslims doordringt is vernedering.".
Hij heeft gelijk met deze constatering. En ook met de opmerking dat wij niet meer alleen zijn in ons huis maar dat we zelf anderen van ver hiernaartoe hebben gehaald. Het is niet meer dan normaal dat we ook een beetje rekening houden met de gevoeligheden van onze gasten die permanente bewoners zijn geworden.
Kortom, Koscielniak heeft helemaal gelijk maar ik durf te beweren dat we ons er voldoende rekenschap van geven dat we niet meer alleen zijn. Hij stelt onomwonden dat de kwaliteit van Charlie Hebdo heden ten dage bagger is. "Vrijheid is ook een groot verantwoordelijkheidsbesef", aldus Koscielniak en hij vervolgt: "dat was op de Parijse redactie ver te zoeken".
Hier is hij mij kwijtgeraakt. Charlie Hebdo is een cartoonblad met 30.000 voornamelijk Parijse abonnees. Niemand hoeft dat blad in te zien, zoals ook niemand verplicht is het hele teevee-aanbod te consumeren of alle boeken van Houellebecq te lezen. Iets meer solidariteit met zijn vakgenoten had Koscielniak niet misstaan.
Laten we het gesprek met moslims aangaan over het gemak waarmee zij zich nogal eens beledigd voelen. Democratie vraagt verantwoordelijkheidsbesef en volwassenheid. Wij moeten hen confronteren met het feit dat zij bij ons hun geloof mogen en kunnen belijden waar dat andersom volstrekt ondenkbaar is. Jammer dat Koscielniak niet verder komt dan oproepen tot zelfcensuur op grond van zoiets ondefinieerbaars als 'goede smaak'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten