.jpg)
Mijn goede vriend Tom van Ewijk dichtte aan het eind van 2014 de volgende regels, die ik u niet wil onthouden.
EN JEZUS SPRAK TOT NIETZSCHE:
Voorwaar, voorwaar, ik zeg je, Friedrich,
tweeduizend jaar na mij zag jij
de nood vermomd als deugd.
Jij noemde mij de
laatste christen
die stierf aan het kruis.
Voorwaar, na zoveel eeuwen…eindelijk
begreep ik dat ik mij vergiste.
Grootmoedig koning van de aarde…
dát had ik moeten worden in eigen residentie,
niet die gedweeë zoon in vaders huis.
Voorwaar, ik ben de hemel in geprezen
en werd het speeltje van de godgeleerden
in het luchtledig van hun metafysica.
Verder had ik maar te zwijgen als het graf,
want uit hun dogma’s ben ik niet verrezen.
Ik moest geboren worden uit een kuise maagd.
Aan de natuur hadden ze een zusje dood.
Mijn vrede werd bevochten door hun zwaard.
De kudde had zich naar hun woord te voegen
en kreeg mij uitgedeeld als hun genadebrood.
Jij liet geen spaan heel van hun leer en hun moraal,
de leugen van hun bovenaardse paradijs.
Dat was jouw zending, daar legde jij de vinger op:
jij zag tweeduizend jaren ontrouw aan de aarde…
Jouw hamer sloeg de spijkerharde waarheid op de kop.
Voorwaar, voorwaar, ik zeg je, Friedrich,
met jouw verlossend woord heb jij je taak volbracht.
De wereld blijft nog slechts één boodschap over:
“Brüder, bleibt der
Erde treu”…
Tief ist Ihr Weh…
Weh is het woord voor de nood zonder deugd.
Ja Weh…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten