Appa

In de Nieuws-bv gaf aankomend journaliste Fatima Warsame de microfoon aan rapper Appa, die voor haar perfect verwoordde hoe moslims zich momenteel voelen in ons land. Zijn bekendste rap heet Kijk door mijn ogen.

Appa, een jonge Marokkaan, vertelde over een voorval - hij was toen 12 jaar oud - waarbij een Nederlandse buurtgenoot hem met de auto aanreed, molesteerde en uitschold voor kutmarokkaan. Dat is uiteraard een buitengewoon nare ervaring en ik kan me voorstellen dat je zo'n voorval lang met je meedraagt. Maar vervolgens had Appa het uitsluitend en alleen over de afschuwelijke discriminatie die hem en zijn kornuiten sindsdien ten deel was gevallen.
Ik kan die discriminatie helaas niet ontkennen en wil dat zeker niet bagatelliseren maar ook bij Appa was er niet het minste spoortje van zelfkritiek. Ook hij zocht de slachtofferrol wel heel erg gretig op.

Hieronder de tekst van zijn rap.

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

Kijk door mijn ogen, maar sluit ze niet voor me.
Luister naar wat ik zeg want ik vecht met duizenden woorden en duizend accoorden.
Die me grijpen in me ziel, en een deel van mezelf sterft af als ik niet de kans krijg om me pijn te verwoorden.
Ik heb weinig hoop op wat gaat komen straks, want me leven zakt in elkaar net een gebroken hart, en ik voel me machteloos krachteloos.
Me stem is zacht en broos, maar dit allemaal is mijn straf, ik koos m'n eigen route.
Niemand voelt m'n pijn, niemand begrijpt m'n woede.
Wil grote stappen maken, maar 'k heb te kleine voeten.
En veel te weinig school, en ik leef in een kleine woning.
Ik wil wel zoet blijven, maar krijg te weinig honing.
Financieel zit het tegen, ik zit vast in de regen.
En dit voor in de basis van het criminele leven.
Want geld wat stom is, maakt recht wat krom is.
En slim wat dom is, en verscheurt m'n leven alsof het van karton is.

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

Maar als nog heb ik weinig opties.
Ik smelt van binnen, net kaas op een tosti.
Mijn hart zwarter dan koffie, maar het klopt niet.
Het stopt niet, ik wordt paranoja en ik denk niet meer helder.
Ik ben bang dat ik straks iemand voor z'n kop schiet.

(Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.)
Voor het te laat is, en m'n leven een juridische zaak is.
(Dat is niets voor mij.)
Ik schreeuw het maar niemand luistert.
Het lijkt alsof ik vast zit in een duister gekluistert.
Van honderdduizenden touwen, die aan me trekken.
Van de incasso ziekenfonds C4 tot de rechter.
Ik doe m'n best om positief te denken, maar ik kan me dekking niet laten zakken omdat ik konstant moet vechten.
Het blijkt dat ik moet prikken voor ik een uitkering krijg, terwijl een junk heroine van z'n uitkering spuit.
Als ik het kon deed ik m'n leven over, want ik wordt blind door het aan te zien met lede ogen. Dus..

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

En yo, ik zie ik zie wat jij niet ziet.
(Oehoe, nee dit is geen soap, geen film of fictie)
Maar echt een feit, geen goede maar slecht tijden, brada ik ben een echte strijder.
(We overleven zonder medelijden.)
Zie zoveel matties om me heen verdwijnen, komen te overlijden, omdat ze van vroeger al leerden naar hun droom te rijken.
(Daarom doet het zo pijn.)
Uh, en daarom doet het zo pijn.
Maar ik geef me niet gewonnen, vecht in de ring bij elke ronde.
Vraag vergevenis na elke zonde.
(Wie vergeeft mij.)
Of ben ik nu radikaal, een losgeslagen extremist van marokkaanse komaf, het standaard cliche verhaal.
Weet je waarom ik wordt gezien als een strijder, ik blijf altijd bescheiden.
Dit leven is groter dan jij en ik, dus kijk een keer verder, je ziet dan wel wie ik ben.
Een revolutionaire, blijf altijd met een pen.