Grote delen van de wereld worden gegijzeld door islamterreur. Is dat een overdreven voorstelling van zaken? Ik wou dat dat waar was. Moslimterreur blijft (helaas) niet beperkt tot Afghanistan, Pakistan, India, het Midden Oosten, delen van China, Afrika en Rusland of de Kaukasus. Ook de westerse wereld wordt dagelijks beheerst door de uitwassen van godsdienstfanatisme van islamitische snit.
Wij worstelen met de angst voor terreur, met islamofobie en jihadgangers, met immigratie en asielzoekers, integratievraagstukken enzovoort, enzovoort. En in het kielzog van al deze problemen duikt groeiend nationalisme op als Haarlemmer olie, de panacee voor al onze problemen.
Ik bemerk ook bij mijzelf een zekere moeheid, en kan het woord 'moslim' of 'islam' bijna niet meer horen. Omdat ik wil dat er meer is in mijn wereld dan godsdienstwaanzin. In Duitsland is er in Dresden en omstreken een groeiende beweging ontstaan waarvan Angela Merkel (mijns inziens terecht) opmerkt dat mensen kou, ja zelfs haat in hun harten koesteren. Maar vergis je niet: Pegida, de Europese Patriotten tegen de Islamisering van het Avondland vindt het hele politieke spectrum terug in haar gelederen. Tijdens hun demonstraties roepen zij "Wir sind das Volk". Het zijn juist al die elementen bij elkaar die zorgen baren: Europeanen tegenover niet-Europeanen, Wir sind das Volk versus "jullie niet", de patriotten vertegenwoordigen het opkomend nationalisme en het Avondland brengt ons direct naar de jaren dertig van de vorige eeuw.
Maar ondanks dat ik de kritiek van Merkel onverkort deel, kan ook ik niet voorbij aan de angst die onder de bevolking leeft voor een toenemende islamisering. Die angst is op zijn minst begrijpelijk en voor een deel ook terecht. De niets ontziende terreur zoals wij die dagelijks krijgen voorgeschoteld is extreem verontrustend en leidt vooral tot een gevoel van volstrekte machteloosheid. Dat in dat amalgaam geregeld woede ontstaat mag niet bevreemden.
Wie het antwoord in nationalisme zoekt is er gauw uit: moskeeën sluiten en de grenzen dicht, Europa en de Euro afschaffen en je laten financieren door Poetin. Hoe jammerlijk ik die weg ook vind, het is volkomen logisch en voorspelbaar dat die oplossingsrichting zich aandient.
Een deugdelijk alternatief hebben we nog steeds niet gevonden, terwijl de multiculturele samenleving gewoon een feit is, of men dat nu wil of niet. Merkel wijst Pegida af maar biedt geen alternatief. De mantra 'gij zult niet generaliseren' werkt niet meer. In Oostenrijk probeert men een nieuwe aanpak door buitenlandse financiering van geloofsrichtingen te verbieden. Inhoudelijk ben ik het daar volledig mee eens maar ik betwijfel of dat beleid juridisch houdbaar is: het Institut Néerlandais of het Goethe Institut zouden wel aanvaardbaar zijn maar Milli Gorus of een willekeurige religieuze sekte niet? En wat te denken van politieke partijen die zich door het buitenland laten financieren? Ook verwerpelijk in mijn ogen maar op grond waarvan wil men verbieden dat het Front National en de Lega Nord door Poetin gefinancierd worden en dat Wilders geen inzage wil geven in de oorsprong van zijn financiële middelen wordt hem dan wel verweten maar er wordt hem juridisch geen voet dwars gezet.
Aan de ene kant begrijp ik dat we niet van moslims moeten vragen zich van iedere afzonderlijke uiting van terreur te distantiëren. Toch schuurt het wanneer er maar weinig weerwoord komt als zich de zoveelste terreurdaad heeft voltrokken. We hebben geen superlatieven meer om onze afschuw te verwoorden na de moord op meer dan honderd schoolkinderen in Pakistan of de zoveelste onthoofding in een islamitische woestijn.
En anderzijds stoort het mij enorm wanneer men falend immigratiebeleid aanvoert als oorzaak voor de moderne jihadgang. Een vader die in de krant mag vertellen dat zijn zichzelf en tientallen onschuldigen opgeblazen hebbende zoon een vrome jongen was en nu een groene vogel in het paradijs is. Het is mij een gruwel. De slachtofferrol is een misplaatste grondhouding en doet onrecht aan de enorme inspanningen die onze samenleving heeft geleverd om vreemdelingen in ons midden op te nemen. Dat niet al die inspanningen succesvol bleken laat zich raden maar ik weiger te accepteren dat jonge moslims zich daarop zouden kunnen beroepen wanneer zij zich een bomgordel ombinden om dood en verderf te zaaien.
Wat te doen? Vrijwel overal ter wereld vindt men de natiestaat de belangrijkste vorm waarin een samenleving zich politiek en sociaal-economisch organiseert en manifesteert. De wettelijke basis voor de natiestaat vinden we wereldwijd terug in constituties of een grondwet. In haar grondwet legt een natiestaat vast aan welke principes zij waarde hecht. Wij moeten in Europa dat instrument Grondwet een veel zwaardere betekenis toekennen. In onze Grondwet moet nog veel stringenter dan nu het geval is worden gegarandeerd dat wij een pluriforme samenleving willen blijven, gebaseerd op een aantal grondrechten én grondplichten. De vrijheid van godsdienst evenwel dient fors geamendeerd te worden: terug achter de voordeur en financiering uit eigen niet-buitenlandse middelen. De vrijheid van godsdienst dient te allen tijde en per definitie ondergeschikt te zijn aan alle andere grondrechten. En de argumentatie hiervoor is verrassend simpel: godsdienst is uitsluitend en alleen een zaak voor het individu.
Die Grondwet moet zo hecht en stevig verankerd zijn dat zich nooit meer een Donner kan laten ontvallen dat Nederland geregeerd zou kunnen worden door de Sha'ria, zodra meer dan twee derde van de bevolking moslim is. Nieuwkomers en immigranten komen alleen in aanmerking voor een Nederlands paspoort als zij afstand doen van hun oude paspoort, de Nederlandse taal voldoende beheersen en trouw aan die voor hen nieuwe Grondwet zweren. Wie geen afscheid wil of kan nemen van het paspoort uit het geboorteland komt hoogstens in aanmerking voor een tijdelijke verblijfsvergunning zonder stemrecht.
Ik ben ervan overtuigd dat we bij heel veel mensen heel veel zorgen weg kunnen nemen wanneer we onze ik zou haast zeggen 'heilige' grondwet zwaarder optuigen en aanpassen aan de staat van de moderne wereld anno 2015. Dat zou de belangrijkste taak voor de politiek van deze dagen moeten zijn maar dat vraagt om visie en wij hebben een verklaard tegenstander van visie als minister president. Ach, wij zijn een beklagenswaardige natie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten