donderdag 22 januari 2015

Jouw vrijheid, mijn vrijheid


In Nieuws bv (BNN en VARA) vandaag mochten studente journalistiek Fatima Warsame en socioloog Sahil Achahboun ieder een uur lang de rol van hoofdredacteur spelen. Ik ben er niet vrolijk van geworden.

De aankomend journaliste Warsame was van mening dat de journalistiek te "wit" was en zij had in de achterliggende weken vooral de inbreng gemist van een journalist die echt iets afwist van de islam. Zij had zich gestoord aan het "continue hameren op moslimterrorisme" waarmee de media vooral de indruk wekten dat de islam identiek was aan terreur. Ook zouden er meer moslim journalisten moeten komen opdat de islam in een breder en evenwichtiger perspectief kon worden geplaatst.

Wat me stoorde, behalve dat zij er niet in geslaagd is ook maar één zin grammaticaal correct te formuleren, was het gegeven dat zij niet één concreet voorbeeld kon geven van waar de Nederlandse pers in de fout was gegaan. Ook presenteerde zij rapper Appa die voor haar precies verwoordde wat er allemaal aan schortte - ziet het volgende bericht in deze kolommen. Bizar vond ik haar bewering dat de islamofobie van dit moment veel erger was en veel vaker voorkwam dan antisemitisme. Ik zou haar gevraagd hebben wie zich momenteel eigenlijk het meest bezondigt aan antisemitisme.

Lieve Fatima, waar ik mee blijf zitten is het volgende probleem: de terroristen in Parijs schreeuwden voor iedereen hoorbaar dat ze handelden namens jouw god. Jij zegt dat zij de islam niet vertegenwoordigen maar zelf denken zij daar heel anders over. Zij executeerden zonder pardon hun geloofsgenoot omdat hij een politie-uniform droeg. Op grond waarvan mag of kan ik (niet) aannemen dat zij niet en jij wel de enige echte islam vertegenwoordigt?

Nee, deze Fatima is nog lang geen journalist. Felix Meurders hield zich wel heel erg op de vlakte terwijl het toch echt tenenkrommende radio was.

De socioloog Sahil Achahboun bracht gelukkig een veel genuanceerder verhaal en introduceerde een imam van de grootste moskee in Rotterdam. Toch werd ook hij weinig concreet, sprak hij wel van discriminatie maar hoorde ik hem geen zelfkritiek uiten. Ook hier overheerste voor mij de slachtofferrol. Jammer, dit was geen beste radiovoorstelling.

Geen opmerkingen: