zaterdag 2 januari 2021

Het theater als kerk

 

Religiewetenschapper Laura Vendrik betoogt in een artikel in de Volkskrant dat steeds meer mensen voor de verdieping en zingeving in hun leven en voor het bewerkstelligen van hun zielenheil naar het theater gaan. Tegelijkertijd neemt het kerkbezoek steeds meer af. Er is dus alle aanleiding, aldus Laura Vendrik, om de uitzonderingspositie van kerken uit te breiden naar de theaters. Vendrik vindt het niet wenselijk om de uitzonderingspositie van kerken af te schaffen omdat dan een minderheidsgroep in haar rechten beperkt wordt.

Hoezo wordt een minderheidsgroep in haar rechten beperkt als die minderheidsgroep moet voldoen aan alle eisen waar alle overige burgers van ons land ook aan moeten voldoen? Is het niet veel eerder zo dat de rechten van de overgrote meerderheid van ons land worden opgeofferd aan de irrationele verlangens van een kleine groep medeburgers die hun identiteit tot in de eeuwigheid kunnen ontlenen aan het feit dat ze ooit, ongelukkigerwijs, eens in de Grondwet zijn terecht gekomen? 

Nee Laura Vendrik, u zit er echt helemaal naast. Natuurlijk is het bizar dat theaters en stadions in de open lucht gesloten werden en kerken open mogen blijven. Maar de grondwettelijke uitzondering aan steeds meer groepen toekennen betekent het uithollen van de maatregelen om de pandemie uit te bannen. Uw voorstel is de dood in de pot. U spant het paard achter de wagen. De religievrijheid verdient inderdaad een update maar dan in tegenovergestelde richting: het kan niet zo zijn dat je op grond van het feit dat je ergens in gelooft, iets mag wat alle andere burgers, die niet gelovig zijn, niet mogen. Dat is toch niet zo moeilijk om te begrijpen?

Eenieder is gelijk voor de wet? Echt niet!

Geen opmerkingen: