maandag 4 januari 2021

Juliaan van Acker, een relifascist

 

Een vriend attendeerde mij op een boek van een zekere Juliaan van Acker, Het Europa waar we ons niet meer thuisvoelen getiteld. Net als Baudet begint ook van Acker met het citeren van de conservatieve filosoof Roger Scruton, ik voel mij dan ook al meteen gewaarschuwd. En net als bij Scruton bestaat ook bij van Acker de wereld uit christenen en vijanden van christenen. Wel overzichtelijk, maar wat een karikatuur van de werkelijkheid. Van Acker schrijft: "Blijven we dragers van de erfenis van het christendom en van de verlichting, dan zullen we de ware zin van het leven terugvinden en waarden respecteren die ons menselijker maken". En vervolgens schetst hij een wereld die bestaat uit progressieven (die alleen maar slogans gebruiken om het volk op te hitsen) en behoudsgezinden (die kwetsbaar en weerloos zijn). 

De wereld, Europa voorop, moet volgens van Acker gered worden door een beperkte groep christenen en andere mensen van goede wil. Heeft u nog zin om verder te lezen? Ik ben  er nu al klaar mee, maar ik worstel me verder door de tekst van deze Belgische orthopedagoog. Die vervolgens constateert dat "velen de Weg, de Waarheid en het Leven zijn kwijtgeraakt". Het is dus wachten op politici die de juiste maatregelen nemen om de moraal waarop de Europese beschaving berust en om de wetten die opgesteld werden binnen de soevereine staten, in waarde te herstellen. Oreert hij verder. Hoort u ook Baudet en Orban raaskallen?

Van Acker somt vervolgens op welke de oorzaken zijn van de huidige malaise en daar horen dan ook de massa-immigratie van meer dan honderd miljoen nauwelijks opgeleide armoedzaaiers naar Europa en de aanwezigheid van tientallen  miljoenen moslims (van Acker schrijft christenen met een hoofdletter en  moslims met een kleine letter) die zich (sic!) niet willen of kunnen integreren in de Europese samenleving, bij.

En dan bedenkt van Acker enkele oplossingen waaronder de totaal niet onderbouwde stelling dat de Europese Unie wordt vervangen door een Confederatie van nationale staten en - nu komt het - dat die confederatie steeds sterker zal worden dankzij een sterke nationale identiteit van elk Europees land. Van Acker gaat dus doelbewust voorbij aan de huidige ervaringen binnen de Unie waaruit we dagelijks kunnen afleiden dat de sterke nationale staten hun uiterste best doen om Europees beleid te omzeilen of te ontkrachten.

Maar nog opmerkelijker, en wat mij betreft ook onaanvaardbaar, is dat van Acker ook van mening is dat alle van buitenaf komende Europese burgers terug moeten keren naar het land van herkomst "om daar zijn verantwoordelijkheid op te nemen". Het Europa van van Acker wil niets van doen hebben met solidariteit, medemenselijkheid of naastenliefde en staat bol van de xenofobie. En o ja, ook Israël moet deel uitmaken van de Europese Unie. Dixit van Acker.

Het eerste hoofdstuk van deel 1 heeft als titel De Europese Unie leidt rechtstreeks naar fascisme en het tweede hoofdstuk heet Stem op een christen en Europa wordt great again. Van Acker als een neo-Trumpist. Wilt u nog verder lezen? Nou, ik las nog even verder en kom de volgende ronkende teksten tegen: de hetze tegen de katholieke kerk die wil doen voorkomen alsof alle priesters zich bezondigen aan pedofilie, de me-too-beweging die alle mannen verdacht maakt, de anti-Israel-lobby die een moderne en verdoken vorm van antisemitisme is, het goddelijk gebod om niet te scheiden wordt op grote schaal met de voeten getreden, in de steek gelaten ouderen die op grote schaal hun toevlucht moeten nemen tot euthanasie en ga zo maar door. Ik ben nu aangeland op pagina 18, het hele boekske telt 133 pagina's. 

Leest u zelf maar het volstrekt onzinnige hoofdstuk dat als titel heeft De oorsprong van het kwaad in de wereld. En verwonder u dan over de onbewezen stelling van van Acker dat Het traditionele gezin met twee of drie kinderen waarborgt het voortbestaan van de mensheid. Dit hoofdstuk bevat al evenzeer alleen maar baarlijke nonsens en gaat bepaald niet over het geboortecijfer. Neen, deze orthopedagoog ontpopt zich als een xenofobe populist die een  misselijk makende en walgelijke tekst heeft afgescheiden. Ik noem zulke mensen relifascisten. Van Acker is een wegbereider voor politici als Trump, Baudet en Orban. Er zijn genoeg mensen die zich daar senang bij voelen. Mij wordt het koud om het hart als ik zulke mensen tegenkom.

Geen opmerkingen: