vrijdag 1 maart 2013
En Wiegel, hij orakelde voort...
De kiezer, al dan niet in verwarring gebracht door peilingen, stemt massaal voor twee partijen die bijna even groot worden. Alle andere partijen verliezen fors of zien een verwachte groei ernstig tegenvallen. De grootste smak maakt uiteindelijk het CDA. En toch, zegt Wiegel nu, moeten VVD en PvdA hun regeerakkoord in de prullenmand gooien en met CDA, CU en D'66 opnieuw aan tafel gaan zitten om een nieuwe coalitie te smeden.
En wat is dan het orakel's belangrijkste argument? Dan kan dat nieuwe kabinet (o ja, er moeten ook een paar ministers opgeofferd worden ten gunste van de nieuwe coalitiepartners) tenminste op voldoende draagvlak in de Eerste Kamer rekenen, want daar zijn VVD en PvdA in hun euforie toch maar mooi aan voorbij gegaan.
Maar dat is natuurlijk een kulredenatie in optima forma. Onze democratie komt tot uitdrukking in de parlementsverkiezingen, de verkiezingen voor de Tweede Kamer. De Eerste Kamer heeft helemaal niets met democratie van doen. Niemand kan u uitleggen hoe die formule ook alweer in elkaar steekt, op grond waarvan de senatoren tot hun ambt geroepen worden.
Wiegel is dus een ondemocraat en bovendien ook nog eens zodanig onintelligent dat hij niet eens op het idee komt dat die Eerste Kamer misschien maar eens moet verdwijnen. Nee, logisch, de beste man is zelf senator.
Het huidig kabinet is de meest directe en eerlijke vertaling van de wil van de kiezer. Ik vind het terecht dat VVD en PvdA dat beroep van de kiezer hebben gehonoreerd. En ofschoon de kiezer het CDA bijna van de politieke landkaart heeft weggevaagd, zou die club toch mee moeten regeren? Onze liberale senator roept deze gotspe alleen maar opdat die senaat haar machtsspelletje kan blijven spelen. Wiegel, schaam je!
bron: NRC
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten