Waar is Hagoort nou trots op?

Je kunt dus met een wapen (nep of niet) de NOS studio's binnendringen en paniek veroorzaken. Daar moeten we mee kunnen leven, het is ondoenlijk van alle (semi)publieke instellingen zwaar bewapende vestingen te maken, onwenselijk ook.

Het meest schokkende van gisteravond vond ik niet de losbedrade dwaas, ook niet de comedy caper actie van de lokale politie (wat als de dader wel zwaarbewapend was en had geschoten?) maar vooral het beschamende gegeven dat twee van de drie nationale zenders urenlang op zwart gingen!

Als de publieke zender ooit van belang is, dan is het wel voor de informatievoorziening in gevallen van nood en meer of minder ernstige calamiteiten. Om erachter te komen wat er aan de hand was, waren we aangewezen op RTL4 en de sociale media.

Als ik Hagoort heette, zou ik me dood schamen. Maar daar heeft hij geen last van, hij is zelfs trots op zijn organisatie. Maar het was een ongelooflijk brevet van (technisch) onvermogen. Bij de rampzalige gebeurtenissen in Parijs waren we twee maal 24 uur live getuige, bij een ernstig incident in eigen land laat de NOS het volledig en op alle fronten afweten.

Ron Frezer die vanuit Den Haag meer dan twee uur lang in de repeat-stand stond. Ik heb het niet geturfd maar in tien minuten tijd wist hij ons zeker twaalf keer te vertellen dat ..., afin ik ga het niet meer herhalen, wie het nu nog niet weet.

En nog zoiets oer-Hollands: de bank bij Eva Jinek! Heeft u het ook gezien?: daar zaten wel veertien mannen samengeperst op de plots te kleine bank om allemaal hun visie op de gebeurtenissen te geven. De speculaties waren weer niet van de lucht. En ik verbaas me ook over de enorme massa terroristendeskundigen waarover wij in dit land beschikken. Op grond waarvan mag iemand zichzelf zo noemen?

Vanochtend kregen we zelfs een forensisch psycholoog voorgeschoteld die wist te vertellen dat er een duidelijke overeenkomst was tussen deze en vele andere acties van zwaar kaliber: het copy cat gedrag van mogelijke daders die naar steeds zwaardere wapens blijken te grijpen. Nou, dat vond onze forensisch psycholoog "toch wel" een duidelijke indicatie van, ja van wat eigenlijk? Daar kwam hij dan weer niet uit maar er waren op dat moment geen andere deskundigen aanwezigen om, afin, zo leuteren we maar door.

Maar als er koppen moeten rollen, dan die van Hagoort als eerste!

En Clingendael distantieert zich

Ko Colijn heeft laten weten dat Instituut Clingendael zich distantieert van het door Peter van Ham ingezonden artikel in de NRC. Daarmee heeft Peter van Ham zichzelf gediskwalificeerd. Als ik Ko Colijn was, zou ik die van Ham eruit knikkeren.

Wilders reageert onmiddellijk...

Wat lees ik met grote letters in de Volkskrant vandaag?: PVV zoekt talent na leegloop statenfracties. Nou, de eerste kandidaat heeft Wilders al te pakken.

Peter van Ham solliciteert

Een buitengewoon merkwaardig artikel in de NRC vandaag. Van Peter van Ham. Peter van wie? Ja, ik had er ook nog nooit van gehoord maar Peter van Ham werkt bij Instituut Clingendael, een gerenommeerd instituut. Er staat niet bij dat Peter zijn artikel op persoonlijke titel schreef, dus ben je geneigd te veronderstellen dat Clingendael achter dit artikel staat. Maar dat lijkt me toch erg onwaarschijnlijk, of er moet daar recentelijk een heel andere wind zijn gaan waaien.

De titel luidt Wilders heeft gelijk maar krijgt het niet. Da's interessant, denk je dan maar na lezing kan ik slechts vaststellen dat ik tot het links-liberale volksdeel hoor dat de Parijse aanslagen bagatelliseert en de multiculturele samenleving adoreer en vermoedelijk persoonlijke belangen heb als ambtenaar bij de IND, of als medewerker in de asielindustrie of werkzaam ben in de sfeer van ontwikkelingssamenwerking.

Maar goed, je denkt dan nog steeds dat die intelligente analyse waarop de titel van het artikel terugslaat eraan zit te komen. Maar niets van dat alles, Peter van Ham leutert wat over de islamstickers van Wilders en tamboereert vooral op politici die never en nooit hun ongelijk toe zullen geven. Ooit een politicus gehoord die toegeeft dat de introductie van de Euro is mislukt? Peter van Ham meent zeker te weten dat dat laatste het geval is en kennelijk vindt hij die bewering zo evident juist dat hij er niet over peinst ook maar met de geringste onderbouwing tevoorschijn te komen.

Ook beweert hij dat Wilders gemarginaliseerd en gedemoniseerd wordt. Jaha, 't is niet niks! En het zijn de links-liberalen die ons een denkverbod opleggen, zegt Peter. Vandaar de opmerkelijke stilte in ons land, zegt Peter, "ook al staat de PVV in de peilingen op 27 zetels en zou ze daarmee de grootste partij worden".

Nou, die Peter van Ham heeft een prachtige open sollicitatiebrief geschreven voor het geval Wilders straks in zijn eentje moet regeren. Dan moeten er nog heel wat mooie baantjes verdeeld worden en dr. Peter van Ham heeft zich nu alvast 'in the picture' geschreven.

Zorgverzekeraars willen alleen gezonde premiebetalers

Bij de NRC van dit weekeinde een bijlage geheel aan kanker gewijd. En dus ook aan artikelen over de wijze waarop ziektekostenverzekeraars met (ex-)kankerpatiënten omgaan. Deze laatsten moeten doorgaans hogere premies betalen of ze worden uitgesloten van verzekeringen. In de praktijk komt het voor dat iemand op zijn zevenenveertigste een toeslag van vijftig procent op zijn premie betaalt omdat hij in zijn jeugd is bestraald vanwege een tumor.

En natuurlijk wordt in dit verband ook ACHMEA weer genoemd, de meest verderfelijke onder de zorgverzekeraars. Rijk worden over de rug va andermans ongeluk, immoreler is niet denkbaar. Wie nu een budgetpolis afsluit bij Zilveren Kruis Achmea kan niet rechtstreeks terecht bij een academisch ziekenhuis in de Randstad als hij/zij kanker krijgt. Achema heeft geen contract afgesloten met deze ziekenhuizen. Wie kanker krijgt moet het doen met een van de 44 niet gespecialiseerde ziekenhuizen waaronder het Diakonessenhuis waarvan alle locaties inmiddels onder verscherpt toezicht van de Inspectie Gezondheidszorg zijn geplaatst. Alleen wanneer de behandelend oncoloog zo'n patiënt doorverwijst naar een academisch ziekenhuis, worden de kosten vergoed.

Ik onthoud me verder maar van (diskwalificerend) commentaar, ik zou slechts in herhaling vallen. Budgetpolissen zouden verboden moeten worden. De ironie wil immers dat hoe lager je inkomen, hoe meer je geneigd bent om niet te zeggen gedwongen wordt voor het goedkoopste product te kiezen. Niet omdat je gezondheid je niets waard zou zijn maar omdat de kosten van levensonderhoud enorm uit de pas zijn gaan lopen. De zorgkosten slurpen nu al vaak rond de vijfentwintig procent van het netto besteedbaar inkomen op. Probeer maar eens van het restant rond te komen.

Appa

In de Nieuws-bv gaf aankomend journaliste Fatima Warsame de microfoon aan rapper Appa, die voor haar perfect verwoordde hoe moslims zich momenteel voelen in ons land. Zijn bekendste rap heet Kijk door mijn ogen.

Appa, een jonge Marokkaan, vertelde over een voorval - hij was toen 12 jaar oud - waarbij een Nederlandse buurtgenoot hem met de auto aanreed, molesteerde en uitschold voor kutmarokkaan. Dat is uiteraard een buitengewoon nare ervaring en ik kan me voorstellen dat je zo'n voorval lang met je meedraagt. Maar vervolgens had Appa het uitsluitend en alleen over de afschuwelijke discriminatie die hem en zijn kornuiten sindsdien ten deel was gevallen.
Ik kan die discriminatie helaas niet ontkennen en wil dat zeker niet bagatelliseren maar ook bij Appa was er niet het minste spoortje van zelfkritiek. Ook hij zocht de slachtofferrol wel heel erg gretig op.

Hieronder de tekst van zijn rap.

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

Kijk door mijn ogen, maar sluit ze niet voor me.
Luister naar wat ik zeg want ik vecht met duizenden woorden en duizend accoorden.
Die me grijpen in me ziel, en een deel van mezelf sterft af als ik niet de kans krijg om me pijn te verwoorden.
Ik heb weinig hoop op wat gaat komen straks, want me leven zakt in elkaar net een gebroken hart, en ik voel me machteloos krachteloos.
Me stem is zacht en broos, maar dit allemaal is mijn straf, ik koos m'n eigen route.
Niemand voelt m'n pijn, niemand begrijpt m'n woede.
Wil grote stappen maken, maar 'k heb te kleine voeten.
En veel te weinig school, en ik leef in een kleine woning.
Ik wil wel zoet blijven, maar krijg te weinig honing.
Financieel zit het tegen, ik zit vast in de regen.
En dit voor in de basis van het criminele leven.
Want geld wat stom is, maakt recht wat krom is.
En slim wat dom is, en verscheurt m'n leven alsof het van karton is.

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

Maar als nog heb ik weinig opties.
Ik smelt van binnen, net kaas op een tosti.
Mijn hart zwarter dan koffie, maar het klopt niet.
Het stopt niet, ik wordt paranoja en ik denk niet meer helder.
Ik ben bang dat ik straks iemand voor z'n kop schiet.

(Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.)
Voor het te laat is, en m'n leven een juridische zaak is.
(Dat is niets voor mij.)
Ik schreeuw het maar niemand luistert.
Het lijkt alsof ik vast zit in een duister gekluistert.
Van honderdduizenden touwen, die aan me trekken.
Van de incasso ziekenfonds C4 tot de rechter.
Ik doe m'n best om positief te denken, maar ik kan me dekking niet laten zakken omdat ik konstant moet vechten.
Het blijkt dat ik moet prikken voor ik een uitkering krijg, terwijl een junk heroine van z'n uitkering spuit.
Als ik het kon deed ik m'n leven over, want ik wordt blind door het aan te zien met lede ogen. Dus..

(chorus)
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
(Alles om me heen gaat stuk, maar ik niet.)
Dat is niets voor mij.
Kijk door mijn ogen, zie wat ik zie.
Dat is niets voor mij.
Nee dat is niets voor mij.

En yo, ik zie ik zie wat jij niet ziet.
(Oehoe, nee dit is geen soap, geen film of fictie)
Maar echt een feit, geen goede maar slecht tijden, brada ik ben een echte strijder.
(We overleven zonder medelijden.)
Zie zoveel matties om me heen verdwijnen, komen te overlijden, omdat ze van vroeger al leerden naar hun droom te rijken.
(Daarom doet het zo pijn.)
Uh, en daarom doet het zo pijn.
Maar ik geef me niet gewonnen, vecht in de ring bij elke ronde.
Vraag vergevenis na elke zonde.
(Wie vergeeft mij.)
Of ben ik nu radikaal, een losgeslagen extremist van marokkaanse komaf, het standaard cliche verhaal.
Weet je waarom ik wordt gezien als een strijder, ik blijf altijd bescheiden.
Dit leven is groter dan jij en ik, dus kijk een keer verder, je ziet dan wel wie ik ben.
Een revolutionaire, blijf altijd met een pen.

Jouw vrijheid, mijn vrijheid

In Nieuws bv (BNN en VARA) vandaag mochten studente journalistiek Fatima Warsame en socioloog Sahil Achahboun ieder een uur lang de rol van hoofdredacteur spelen. Ik ben er niet vrolijk van geworden.

De aankomend journaliste Warsame was van mening dat de journalistiek te "wit" was en zij had in de achterliggende weken vooral de inbreng gemist van een journalist die echt iets afwist van de islam. Zij had zich gestoord aan het "continue hameren op moslimterrorisme" waarmee de media vooral de indruk wekten dat de islam identiek was aan terreur. Ook zouden er meer moslim journalisten moeten komen opdat de islam in een breder en evenwichtiger perspectief kon worden geplaatst.

Wat me stoorde, behalve dat zij er niet in geslaagd is ook maar één zin grammaticaal correct te formuleren, was het gegeven dat zij niet één concreet voorbeeld kon geven van waar de Nederlandse pers in de fout was gegaan. Ook presenteerde zij rapper Appa die voor haar precies verwoordde wat er allemaal aan schortte - ziet het volgende bericht in deze kolommen. Bizar vond ik haar bewering dat de islamofobie van dit moment veel erger was en veel vaker voorkwam dan antisemitisme. Ik zou haar gevraagd hebben wie zich momenteel eigenlijk het meest bezondigt aan antisemitisme.

Lieve Fatima, waar ik mee blijf zitten is het volgende probleem: de terroristen in Parijs schreeuwden voor iedereen hoorbaar dat ze handelden namens jouw god. Jij zegt dat zij de islam niet vertegenwoordigen maar zelf denken zij daar heel anders over. Zij executeerden zonder pardon hun geloofsgenoot omdat hij een politie-uniform droeg. Op grond waarvan mag of kan ik (niet) aannemen dat zij niet en jij wel de enige echte islam vertegenwoordigt?

Nee, deze Fatima is nog lang geen journalist. Felix Meurders hield zich wel heel erg op de vlakte terwijl het toch echt tenenkrommende radio was.

De socioloog Sahil Achahboun bracht gelukkig een veel genuanceerder verhaal en introduceerde een imam van de grootste moskee in Rotterdam. Toch werd ook hij weinig concreet, sprak hij wel van discriminatie maar hoorde ik hem geen zelfkritiek uiten. Ook hier overheerste voor mij de slachtofferrol. Jammer, dit was geen beste radiovoorstelling.

€ 1.100.000.000.000

De beurzen zijn enthousiast en dat kunnen we begrijpen. De ECB heeft besloten tot een ongekende ingreep en pompt door de centrale aankoop van obligaties en staatsleningen (m.u.v. Griekenland en Cyprus) gedurende twee jaar een enorm bedrag in de Europese economie.
Nu is het afwachten of dit geld ook daadwerkelijk door de nationale en zelfstandige banken naar het bedrijfsleven wordt geleid in de vorm van kredieten. Er is nog een ander risico aan deze injectie verbonden: zowel de waarde van de Euro als de rente op staatsleningen daalden direct na het bekend worden van de maatregel van de ECB. Als dit tot gevolg heeft dat de armere landen minder haast maken met onvermijdelijke hervormingen, dan is het paard achter de wagen gespannen en schieten we er per saldo niets mee op.
Verrassend vond ik dat de ECB zelf de obligaties en staatsleningen opkoopt. Nederland en ik neem aan Duitsland hebben tegengestemd, zoals te verwachten en aangekondigd was. Op grond daarvan zou het denkbaar zijn geweest dat de ECB het opkoopscenario had gedelegeerd naar de nationale centrale banken van de betrokken lidstaten. Niet dus, een gedurfde ingreep van Mario Draghi waarvan ik vurig hoop dat die goed uitpakt.

Wat is wijsheid

Vandaag zal Mario Draghi bekend maken welke maatregelen de ECB noodzakelijk acht om de economische groei in de EU te stimuleren. De verwachting is dat de centrale banken van de lidstaten naar rato en onder aansturing van de ECB obligaties zullen gaan opkopen voor een totaalbedrag van 500 tot 1000 miljard Euro.
De bedoeling is dat het geld dat daarmee vrijkomt bij de banken wordt aangewend om kredieten aan het bedrijfsleven te verstrekken waarmee de economische groei op gang kan worden gebracht en waardoor als gevolg daarvan de deflatie kan worden bestreden.

Het probleem met zulke maatregelen is dat ze vooral theoretisch van aard zijn en dat er geen proeftuin is waar je ze uit kunt proberen. De voorstanders van deze maatregel wijzen op het gevaar van deflatie en de noodzaak van economische groei.
De tegenstanders wijzen op het risico dat het vrijkomende geld niet zal worden aangewend voor kredieten ten behoeve van het bedrijfsleven en dat betekent per definitie dat het geld zal vloeien naar de aandelenmarkten.
Dit laatste is zeker een risico. Banken verklaren al dat er weinig of geen kredietvraag uit het bedrijfsleven is maar daar geloof ik helemaal niets van. Als het geld naar de aandelenhandel vloeit dan wordt vooral de toplaag daar beter van en zal de ongelijkheid alleen maar toenemen.
In de VS wordt deze methode vaker toegepast en we zien dat daar de economische groei is toegenomen tot 3,6%. In Japan werkt de methode niet en ook in het VK zijn de gevolgen niet spectaculair gebleken.

Maar wanneer we daadwerkelijk in een harde deflatie zouden belanden, zijn de gevolgen niet te overzien. Het is om die reden dat ik uiteindelijk een voorstander ben van deze virtuele geldpers. Maar ik merk daar wel bij op dat er toch wegen te vinden moeten zijn om ongewenste neveneffecten van zulke sturende maatregelen in te dammen. Ik weet het, we moeten waken voor politieke beïnvloeding van centrale banken. Maar er moeten toch mogelijkheden zijn om erop toe te zien dat de als gevolg van zulke centrale en sturende maatregelen vrijkomende gelden gebruikt worden waarvoor ze bedoeld zijn. Het moet een vliegwiel zijn voor economische groei en het stimuleren van werkgelegenheid.

Een pluim voor Jet Bussemaker

Het leenstelsel is erdoor, ook door de Eerste Kamer en daarmee is het systeem een feit, in te voeren op 1 september aanstaande. Hulde voor de minister die nu al zeer geruime tijd bezig is deze hervorming te raliseren. Ze blijft onder alle omstandigheden rustig, laat zich nooit op- of in de gordijnen jagen en legt in heldere taal uit waarom dit leenstelsel een vooruitgang is.

Toch mochten gisteren bij Jinek weer een paar studenten uit komen leggen waarom het leenstelsel géén goede zaak is. Er werden grote woorden gebruikt, zoals 'tragisch' en 'dramatisch'. Een vertegenwoordigster van een vakbond maakte het soms wel heel erg bont. Uit eigen onderzoek zou zijn gebleken dat een kwart van de (aanstaande) studenten niet zou weten wat het leenstelsel inhield. Die lezen kennelijk nooit een krant, denk ik dan en ze kijken op TV nooit eens naar een actualiteitenprogramma. Mijn stelling is en blijft: zulke studenten hebben op de universiteit niets te zoeken. Dan was er nog een slimme jongedame die eigenlijk twee studies wilde gaan doen maar daar zag ze nu, als direct gevolg van het leenstelsel van af. Mijn stelling is: zo slim is ze dus kennelijk niet.

Het leenstelsel is de meest efficiente en rechtvaardige methode om tot financiering van studiekosten te komen. Men bedenke daarbij dat de overheid per student € 6.500 per jaar subsidie bijdraagt. Dat zijn belastinggelden. Niets is normaler dan dat je het geld dat je leent van de belastingbetaler ook keurig terugbetaalt. En als je daar 35 jaar over mag doen (of nog langer als je geen werk hebt) tegen een lage rente en nooit meer dan 4% van je salaris hoeft af te lossen, dan moet je je diep schamen als je je daarover ook nog eens wilt beklagen.

Loonstein jr hevig in de war

Bij Jinek gisteravond onder meer drie gasten om te discussiëren over het toenemende antisemitisme in Nederland. De Israëlische ambassadeur, schrijfster Natascha van Weezel en jurist Loonstein jr. We kennen Loonstein van Federatief Joods Nederland en de besnijdenis van zeer jonge joodse jongetjes.Deze Loonstein jr nu mocht van Jinek zonder weerwoord verklaren dat Dries van Agt en Gretta Duisenberg natuurlijk ronduit antisemitisch waren. Het is niet voor het eerst dat idioten kritiek op Israël interpreteren als kritiek op en belediging van joden.

Maar dat is onaanvaardbaar en het was een gemiste kans dat Jinek daar geen enkel redelijk argument tegen in bracht. Ik ben geen fan van Gretta Duisenberg maar op antisemitisme heb ik haar nog nooit betrapt, wel eens op een wat ongenuanceerde uitlating maar dat maakt een mens nog geen racist. En wat men ook van van Agt moge vinden, een racist en antisemiet is hij zeer beslist niet. En met deze onzinnige en ongefundeerde beschuldiging, word ook ik door Loonstein jr uitgemaakt voor antisemiet.

De Israelische ambassadeur had een uitsluitend plichtmatige inbreng en meer was ook niet van hem te verwachten. Een verademing was het optreden van Natascha van Weezel die heel goed liet zien te begrijpen wat er rond dit thema speelt. Zij neemt deel aan discussiegroepen tussen joden en moslims en bleef hameren op de noodzaak van dialoog tussen mensen. Ze voelde zich zichtbaar ongemakkelijk door het optreden van Loonstein die het ook nog nodig vond te debiteren dat niet alle moslims terroristen waren maar dat alle terroristen wel moslim waren.

Democratie is niet voor watjes

In een interessant artikel in de NRC van 19 januari betoogt hoogleraar theologie Stefan Paas dat cartoonisten juist kracht zouden tonen door zich te beheersen. Hij pleit voor zelfcensuur maar noemt het zelfbeheersing. Daarmee sluit hij zijn artikel ook af: "Want beschaving is, in één woord, zelfbeheersing". Dit laatste ben ik overigens geheel met hem eens.

Toch heb ik moeite met zijn argumentatie. In de democratie is het machtsmonopolie toegekend aan de staat. De burgers zien af van het gebruik van wapengeweld omdat zij de staat vertrouwen en weten dat ze bij onenigheid bij de rechter terecht kunnen. Het toekennen van het geweldsmonopolie aan de staat maakt vrijheid van meningsuiting mogelijk. Paas hierover: "Pas als de kalasjnikovs zwijgen, spreekt de pen".

Maar, vervolgt Paas, te denken dat er een gelijk speelveld is ontstaan omdat iedereen woorden met woorden kan bestrijden is een misverstand. Met andere woorden: de minder assertieven en taalminnenden onder ons moeten beschermd worden tegen een al te snedige tong of puntige pen. Macht schept immers verantwoordelijkheid en onderdeel van het stilzwijgende sociaal contract is dat de machtige zich beheerst en niet meteen het volle arsenaal aan wapenen inzet. Anders gezegd: het is een teken van kracht wanneer schrijvers en tekenaars zich beheersen.

Paas verzet zich tegen het vermeende recht om te kwetsen of blasfemisch te zijn. "de mogelijkheid om anderen te kwetsen is een onvermijdelijk gevolg van de vrijheid van meningsuiting, niet de kern ervan". Met dit laatste ben ik het  overigens volledig eens.

Ook ik vind het een teken van beschaving wanneer we onszelf beheersen. Dat we afzien van wapens of fysiek geweld om onze zin te krijgen. Maar wanneer je niet meer mag zeggen of uitdrukken wat je denkt of vindt - er is altijd wel iemand die er aanstoot aan neemt - komen we wel heel dicht in de buurt van de gedachtenpolitie.

Ook Paas ziet de aan/uit-knop over het hoofd. Je hoeft niet te zien wat je niet aanstaat, bladzijden kunnen worden omgeslagen, knoppen kunnen ingedrukt en als je echt vindt dat een ander te ver is gegaan leg je die zaak voor aan de rechter.
En in dit verband wil ik er graag nog op wijzen dat het het vorige kabinet niet is gelukt blasfemie strafbaar te doen stellen. Net als Cas Mudde bepleit Paas zelfcensuur op grond van zoiets ondefinieerbaars als goede smaak.

Ook rept Paas met geen woord over de lichtgeraaktheid van de gelovige. Ik ondersteun zijn oproep tot zelfbeheersing maar blijf - ook in gods naam - af van schrijvers en cartoonisten. Democratie vraagt ook een beetje eelt op de ziel en wanneer we het vrije woord opofferen aan zoiets strikt individueels als geloof is het gauw gedaan met die democratie. Democratie is niet voor watjes.

Zoveel hoofden, zoveel zinnen...

Wij zijn in de war. Ik schreef hier eerst het Westen maar dat is zo'n amorf begrip dat iets suggereert wat er helemaal niet is. Misschien moeten we hier spreken over de parlementaire democratie. Maar een ding is zeker: in de war zijn we allemaal. En in dat opzicht zijn Al Quaida en IS uitermate effectieve bewegingen gebleken.

In de weekendbijlage van de NRC vinden we een heel palet aan meningen en voorstellen maar de grootste gemene deler is uiteindelijk dat we gewoon niet weten wat we moeten doen om een doorbraak in de kennelijk verstoorde verhoudingen tussen autochtonen en moslim immigranten te bewerkstelligen.

Ian Buruma (schrijver en publicist) stelt dat we het begrip democratie niet moeten verengen tot Charlie Hebdo of Theo van Gogh. Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, zij het dat het kunnen bestaan van dezulken alleen in een democratie mogelijk is, niet in de laatste plaats omdat in een democratie het geweldsmonopolie uitsluitend en alleen is voorbehouden aan de staat. Het woord kan in een democratie door burgers alleen met het woord bestreden worden en de staat past er wel voor tegen het woord wapengeweld in te zetten.
De oplossing die Buruma ziet is dat wij moslims als gelijke burgers gaan behandelen. Dan, zegt Buruma: "zullen de meesten zich duidelijker tegen de terreur opstellen. En wordt de democratie alleen maar sterker". Dit mag misschien waar zijn maar is het nu echt zo dat moslims hier niet als gelijke burgers worden beschouwd en vraagt die stelling van Buruma niet ook tegelijkertijd een inspanning van de moslim burgers zelf?

Herman Vuijsje (socioloog en publicist) is radicaler in zijn opstelling en geeft nader invulling aan waakzaamheid onder burgers om radicalisering tijdig te kunnen signaleren. Niet ten onrechte kent hij een duidelijke verantwoordelijkheid toe aan de moslimgemeenschap zelf. De leden daarvan hebben immers het beste zicht op jongens met wie het misgaat en kunnen ook haatboodschappen herkennen die niet-moslims ontgaan. Aldus Vuijsje.
Radicaliserende of geradicaliseerde jongeren moeten bijtijds worden aangegeven stelt Vuijsje en: "Islamitische Nederlanders komt daarbij een bijzondere verantwoordelijkheid toe. Niet om zich vrij te pleiten van een verdenking die hen als groep zou treffen, maar om als 'goede vaderlanders' naar beste vermogen te kunnen bijdragen aan het verdedigen van onze vrijheid".

In een prachtig artikel beschrijft Abdelkader Benali (schrijver) hoe hij als jongeling ooit de fatwa tegen Salman Rushdie verdedigde om pas later tot het besef te komen dat het niet eenvoudig is een op religie geënt leven te leiden in een seculiere democratie waar jouw religie herhaaldelijk bespot kan worden door cartoonisten en anderen. In essentie, zegt Benali, is deze complexe problematiek ontstaan doordat Europeanen moslims maar blijven beschouwen als wezensvreemde individuen die hier eigenlijk niets te zoeken hebben.
De gebeurtenissen in Parijs en elders weerspiegelen niet een gebrek aan humor maar vooral ontspoorde woede. Benali: "De moslims zijn net zo Europees als de Roma, homoseksuelen, intellectuelen, boeren en fabrieksarbeiders. Wij zijn al eeuwen in Europa en politici en pers moeten eens ophouden te doen alsof wij gisteren zijn aangekomen. We zijn hier en we blijven hier". Een antwoord op de verschrikkingen waartoe geradicaliseerde moslims in staat zijn gebleken heeft Benali evenwel niet.

Zihni Oezdil (maatschappijhistoricus en publicist) stelt in een helder artikel dat wij vooral voor het vrije woord zijn dat ons bevalt. Denk maar aan Gregorius Nekschot, de demonstrante die gearresteerd werd omdat ze liet blijken tegen het koningshuis te zijn, denk maar aan Oppenheimer die een louche advocaat tekende. Denk ook aan Wilders die het vrije woord zegt te verdedigen maar de koran wil verbieden.
Of het vooral de lagere sociale klassen zijn aan wie de vrijheid van meningsuiting wordt ontnomen, zoals Oezdil betoogt, kan ik niet beoordelen. Ook geloof ik niet dat het na de moord op van Gogh geclaimde recht op beledigen vooral bedoeld was moslims een trap te geven.
Maar Oezdil heeft zeker een punt als hij hij stelt: "Want in werkelijkheid ben je pas voor vrijheid als je vóór de vrijheid va de Ander bent, en vóór de vrije uiting van meningen die je abject vindt".
Ik ben het met Oezdil eens dat we de vrije meningsuiting moeten oprekken maar aarzel wel wanneer dat zou betekenen dat racisme niets meer in de weg gelegd zou kunnen worden, dat aanzetten tot haat of oproepen tot geweld zonder weerwoord of zonder tussenkomst van een rechter zou moeten blijven.
Maar hoe het ook zij, we beteugelen hier het geweld van het moslimfundamentalisme bepaald niet mee. Sterker nog, we lopen het risico van een toenemende geweldsspiraal. Vrijheid is immers nooit absoluut en het recht op beledigen heb ik altijd al afgewezen.

Wat zijn dan de belangrijkste kenmerken van een open en pluriforme democratie? Dan hebben we het toch over solidariteit en zelfbeheersing, over verdraagzaamheid en vrijheid, over rechten en plichten en vooral ook - mag ik hopen - over humor?

NOS journaal tendentieus

Het NOS journaal bericht dat de Levenseindekliniek voor de derde keer in een jaar door de toetsingscommissie is berispt vanwege onzorgvuldigheid bij het uitvoeren van een euthanasie. In dit geval ging het om een patiënte die leed aan oorsuizen.

Nu ging het niet om oorsuizingen maar om een zware vorm van tinnitus, waarbij de vrouw in kwestie op camera beschreef wat zij via haar gehoor dagelijks en volcontinu te verduren kreeg. Specialisten zij het erover eens dat zulke extreme gehoorklachten aanleiding kunnen zijn voor euthanasie.

De Levenseindekliniek heeft met de vrouw (47 jaar) enkele gesprekken gevoerd, er werd een SCEN arts geconsulteerd en op basis van de uitkomsten van gesprekken en consult kreeg de vrouw uiteindelijk euthanasie toegediend. De toetsingscommissie is echter van mening dat de vrouw eerst nog een psychiater had moeten raadplegen. Maar dat was precies wat zij niet wilde, een standpunt dat door de Levenseindekliniek - mijns inziens terecht - werd gerespecteerd.

Waarom bericht het NOS journaal niet in overeenstemming met de feiten? Praat niet over oorsuizingen als het om tinnitus gaat. En waarom het bericht nogal schreeuwerig beginnen met het gegeven dat de Levenseindekliniek voor de derde keer binnen één jaar'op de vingers is getikt; dat lijkt me een mededeling die je aan het einde van zo'n bericht kunt plaatsen.

Het is volkomen logisch dat de toetsingscommissie bij iets wat maatschappelijk en juridisch uiterst gevoelige materie is, geregeld van mening zal verschillen met het instituut Levenseindekliniek. Die discussie is moeilijk en ingewikkeld maar onontbeerlijk voor het waarborgen van zorgvuldigheid. Nu lijkt het alsof de Levenseindekliniek regels aan haar laars lapt en euthanasieverzoeken zonder gedegen onderzoek inwilligt, omdat de patiënt er nu eenmaal om vraagt.

En diens vader ook

De vader van Raif Badawi - de blogger in Saudi Arabië die om die activiteit onder meer tot duizend stokslagen werd veroordeeld - de vader van deze échte martelaar dus, verklaarde op de Saudische tv: "Ik hoop dat ze je naar het plein leiden en je hoofd afhakken". Ik hou het er maar op dat de arme man gedwongen is zoiets te zeggen. In dat geval is het klimaat in die woestijnstaat nog zieker dan ik al vreesde. Maar als de man dit serieus meent als godvrezende moslim, dan ben ik uitgesproken, letterlijk met stomheid geslagen. Een van de soera's in de koran luidt: "Er is geen geweld in de godsdienst". Was Mohamed beneveld toen hij dit op liet tekenen?

Beëlzebub woont in Mekka

Ik weet niet hoe het u vergaat maar er blijft weinig over van mijn wereldbeeld. Al die jaren woonde ik kennelijk op een andere planeet. Nu lezen we hoe in Mekka (Saudi Arabië) een vrouw op straat is onthoofd (zonder pijnstillers). Ze zou haar stiefdochter hebben gemarteld en gedood. Het ministerie van binnenlandse zaken meldt in een officiële verklaring dat "de executie voldoet aan de regels van Allah, die bedoeld zijn tegen iedereen die onschuldigen aanvalt en hun bloed verspeelt".

Wat moet er in vredesnaam gebeuren vooraleer onze regering alle banden met dit onmenselijke en volstrekt achterlijke regime verbreekt? Welke onderneming wil nog zaken doen met een dictatuur waar de menselijke waardigheid niets voorstelt, waar vrouwen verstoken blijven van ieder recht en waar terroristische bewegingen ruimhartig worden gefinancierd?

En als ik alle moslims waar ook ter wereld nu eens uitleg dat ik mij oprecht gekwetst voel door zulke berichten (de video's wil ik onder geen enkele voorwaarde bekijken), is er dan iemand die naar mij luistert? Welke moslim wil in godsnaam nog zo'n islam aanhangen?

De Groot-Moefti van Saudi Arabië, sjeik Abdul Aziz-al-Sheikh in gebed

Bron: MEE Middle East Eye

Cartoonisten en varkens naar de brandstapel!

Oxford University Press heeft in haar richtlijnen voor auteurs van studieboeken opgenomen dat alles wat mensen kan kwetsen vermeden dient te worden. Deze bepaling betreft foto's en opmerkingen over varkens en worsten maar ook religie, politiek, alcohol, seks, narcotica en ismes zijn taboe verklaard.

Een andere uitgever, Harper Collins, gaat minstens even ver door Israël niet op te nemen in een atlas die zij in het Midden Oosten uitgeeft. De publicatie is afgestemd op lokale voorkeuren, aldus de uitgever.

Je wordt hier verdrietig en woedend van maar het zal niet helpen. Denk je nou echt dat de terreur stopt wanneer wij cartoonisten en varkens naar de brandstapel brengen? Denk je werkelijk dat het bloedige geweld van moslimfundamentalisten ophoudt wanneer wij onze tong uitrukken? Geloof je oprecht dat moorden en aanslagen tot het verleden gaan behoren wanneer wij geen moslim meer kwetsen? Hoe naïef kun je zijn!

Exegese nul schreeuwt om een islamitische paus

Ik schrijf hier wel eens onaardig over filosoof en schrijver Sebastien Valkenberg maar dit keer kan ik hem alleen maar prijzen om zijn artikel in de NRC van 13 januari Nee, godsdienst valt niet zomaar vrij te pleiten getiteld.

In dit artikel verzet hij zich terecht tegen de religiespecialiste Karen Armstrong. Hij baseert zich daarbij onder meer op Paul Cliteur die in Het monotheïstisch dilemma schrijft: "Als religie met iets goeds verbonden lijkt, dan drukt zich daarin de 'ware aard' van religie uit. Lijkt religie verbonden met iets moreel verwerpelijks, dan is dat altijd te wijten aan 'iets anders dan de religie zelf' (fundamentalisme, gevaarlijke gekken, politieke ontwikkelingen enzovoorts)".

We vergeten bij dit alles een ding: een van de redenen dat het katholieke geloof niet (meer) tot oorlog en verderf leidt is gelegen in het feit dat het katholicisme is ingebed in een officiële kerk, een professionele organisatie die (onder meer) als enige instantie bij monde van de plaatsvervanger van god op aarde, de paus, gemachtigd is uitspraken te doen over de enig juiste interpretatie van de kerkelijke leer of de heilige geschriften. Met een duur woord noemen we dat exegese. Ook al gaat het langzaam en stroef, zo'n centrale figuur blijkt uiteindelijk aanspreekbaar op zijn medeverantwoordelijkheid voor het wel en wee van gelovigen en ongelovigen. Zonder de kerk en de paus was het christendom vrijwel zeker net zo'n rampzalig amalgaam als de islam in deze tijden.

In de islam ontbreekt zo'n officiële organisatie en lijkt het alsof iedere al dan niet geletterde imam, oelama of groot-moefti zijn eigen draai aan de interpretatie van apocriefe geschriften mag geven. Dit leidt in de praktijk tot een "race to the bottom" ofwel: wie blijft zo dicht mogelijk bij de teksten van allah of diens profeet. Exegese nul.

De islam heeft niet één paus maar heeft er wel duizenden. De groot-moefti van Egypte heeft inmiddels al de eerste dreigementen geuit aan de vrijwel volledig onthoofde redactie van Charlie Hebdo in een reactie op het komende nummer. (Als die Sisi zo'n hekel heeft aan de Moslim Broederschap, waarom zet hij die achterlijke groot-moefti dan niet onmiddellijk in het gevang? Nee, dat is niet strijdig met de vrijheid van meningsuiting: de man zaait haat en roept op tot geweld)

Ik zie deze eindeloos in een zwart gat eindigende (gewelds)spiraal voorlopig niet afgebroken. De kans dat moslims het licht gaan zien en beginnen te begrijpen dat alleen een formele organisatie het perverse geweld kan indammen is nagenoeg nihil. Als ik moslim was zou ik me diep schamen voor wat er allemaal namens mijn geloof werd verkondigd en aangedaan. Sterker nog, ik denk dat ik mijn geloof zou laten voor wat het is of niet is: een vrede- en menslievende religie of een angst, haat en verderf zaaiende ideologie, een veelkoppig monster of een baken van licht.

Hoe kun je van niet-moslims verlangen dat ze de ene versie weten te onderscheiden van de andere? Krijgen de grootste schreeuwers niet meestal gelijk?

Dieudonné: never bite the hands that feed you!

Dieudonné, u weet wel die antisemitische Franse komiek en uitvinder van de moderne Hitlergroet - de quenelle - en een man die bestaat bij de gratie van de vrijheid van meningsuiting, noemde zichzelf op zijn Facebookpagina Charlie Coulibaly, een van de terroristen die vier mensen in een joodse supermarkt doodde. Na een uur verwijderde hij die update weer toen hem bleek dat dit zelfs zijn fans en aanhangers te ver ging.
En nu het Franse openbaar ministerie heeft aangekondigd die update te zullen onderzoeken beklaagt deze komiek zich als volgt: "Sinds een jaar word ik behandeld als staatsvijand nummer één, terwijl ik alleen maar probeer mensen te laten lachen".
Van mij mag hij dit allemaal zeggen, het beste wat er kon gebeuren gebeurde ook: zelfs zijn vrienden namen hem zijn uitlating kwalijk. Een effectiever middel tegen de vuilspuiterij van deze 'komiek' is er niet.

In de NRC van dit weekeinde roept Cas Mudde, redacteur van Youth and the extreme right, op de vrijheid van meningsuiting voor iedereen te omarmen, dus ook voor antisemieten, islamofoben en islamfanaten. Dat lijkt hem zinvoller dan aan te sturen op alleen nog maar 'beschaafde meningsuiting' tolereren.

Op zich kan ik me daar wel in vinden maar ik merk er wel bij op dat de islamofoben ruim aan het woord komen in onze westerse samenleving, net als antisemieten trouwens. Volgens mij mag iedereen hier alles al zeggen maar zodra iemand er aanstoot aan neemt, staat hem of haar de rechtsgang ter beschikking. En dat moet vooral zo blijven. Net zoals onze wet- en regelgeving er ook niet voor niets is en daar hebben we onder meer geregeld dat haat zaaien niet getolereerd wordt, evenmin als oproepen tot geweld. En ook dat moet vooral zo blijven!

Of zou Cas Mudde bedoelen dat we ook die rechtsgang af moeten schaffen? Ik neem maar aan dat dat niet de bedoeling is van zijn wat vage artikel, waarin hij ook nog stelt dat veel islamkritiek onaanvaardbaar zou worden wanneer je het woord 'moslims' zou vervangen door 'joden' of 'zwarten'. Ik geloof daar helemaal niets van maar Cas Mudde geeft helaas geen voorbeelden ter verheldering van zijn stelling. Nee, ik kon er niet veel mee, met die aanbevelingen van Mudde.

Een beetje god laat zich niet beledigen...

...en lost zijn zaakjes zelf wel op, daar heeft hij helemaal geen terroristen voor nodig. In veel reacties op de gebeurtenissen in Parijs zie je telkens het verwijt terugkeren dat moslims zich beledigd voelen omdat zij menen dat hun god beledigd wordt.
Ik denk daar veel over na maar kom maar niet dichterbij hun gekwetst gevoel. Ik kan me geen enkele cartoon voorstellen waardoor ik mij beledigd zou voelen, werkelijk geen enkele. Dat betekent niet dat ik om elke cartoon zou kunnen lachen. Soms spreken ze me niet aan, of interesseert het onderwerp me te weinig, soms zijn ze smakeloos, soms zijn ze te grof of plat. Maar me erdoor beledigd voelen? Nee, dat is nog nooit gebeurd.

Illustrator en Cyprian Koscielniak schrijft in de NRC: "Het is echter geen wonder dat niet alle lagen van onze satire, alle subtiliteiten en alle culturele referenties kunnen doordringen tot de moslimgemeenschap. Met andere woorden: er worden grappen gemaakt over minderheidsculturen, maar het enige aspect dat tot het bewustzijn van moslims doordringt is vernedering.".

Hij heeft gelijk met deze constatering. En ook met de opmerking dat wij niet meer alleen zijn in ons huis maar dat we zelf anderen van ver hiernaartoe hebben gehaald. Het is niet meer dan normaal dat we ook een beetje rekening houden met de gevoeligheden van onze gasten die permanente bewoners zijn geworden.

Kortom, Koscielniak heeft helemaal gelijk maar ik durf te beweren dat we ons er voldoende rekenschap van geven dat we niet meer alleen zijn. Hij stelt onomwonden dat de kwaliteit van Charlie Hebdo heden ten dage bagger is. "Vrijheid is ook een groot verantwoordelijkheidsbesef", aldus Koscielniak en hij vervolgt: "dat was op de Parijse redactie ver te zoeken".

Hier is hij mij kwijtgeraakt. Charlie Hebdo is een cartoonblad met 30.000 voornamelijk Parijse abonnees. Niemand hoeft dat blad in te zien, zoals ook niemand verplicht is het hele teevee-aanbod te consumeren of alle boeken van Houellebecq te lezen. Iets meer solidariteit met zijn vakgenoten had Koscielniak niet misstaan.

Laten we het gesprek met moslims aangaan over het gemak waarmee zij zich nogal eens beledigd voelen. Democratie vraagt verantwoordelijkheidsbesef en volwassenheid. Wij moeten hen confronteren met het feit dat zij bij ons hun geloof mogen en kunnen belijden waar dat andersom volstrekt ondenkbaar is. Jammer dat Koscielniak niet verder komt dan oproepen tot zelfcensuur op grond van zoiets ondefinieerbaars als 'goede smaak'.

Als Allah rechtvaardig is...

...branden de broers Kouachi en Amedy Coulibaly eeuwig in hun hel. Zij stierven een eerloze en vergeefse dood. Ik hoop dat hun begraafplaats nooit bekend zal worden gemaakt. En ik hoop vooral dat de waanzin hier voorlopig even stopt.

Waar zijn de stemmen van de islamitische staten met welke wij nog steeds diplomatieke en economische betrekkingen onderhouden? Wat doen zij om de islam te ontdoen van deze ziekmakende terreur? Ik heb niets van hen vernomen.

En ik roep de Nederlandse regering op om met onmiddellijke ingang alle betrekkingen met Saudi Arabië te verbreken, zolang een gewone blogger, Raif Badawi - wiens enige misdaad erin bestond meer vrijheid te bepleiten - er veroordeeld kan worden tot tien jaar cel, meer dan tweehonderdduizend euro boete en duizend zweepslagen. Deze zweepslagen worden wekelijks in porties van vijftig zweepslagen in het openbaar toegebracht vlak voor of na het vrijdaggebed in de plaatselijke moskee. En daar komen dus moslims naar kijken! Mensen? Raif Badawi zou de islam hebben beledigd door zijn mening te geven in een blog.

Geen enkel belang rechtvaardigt nog langer het onderhouden van welke betrekking dan ook met een volstrekt achterlijk en repressief bewind als dat van Saudi Arabië. Dit zou Europees beleid moeten zijn maar wij hebben sinds haar aantreden nog niets vernomen van de vertegenwoordigster buitenland van de Europese Unie!

Charlie Hebdo ofwel ik ben helemaal klaar met de islam

Nee, we mogen ons niet laten intimideren door moslimterreur.
Nee, niet alle moslims zullen het eens zijn met de perverse misdaden van hun geloofsgenoten maar met de laaghartige aanslag op journalisten in Parijs wordt de democratie in het hart geraakt.
Nee, ik weiger nog langer me te verdiepen in de islam en
Nee, ik kan het ook niet accepteren wanneer de goed willende moslims nu niet massaal hun proteststem laten horen.
Nee, een moslim die deze aanslag goedkeurt heeft niets te zoeken in Europa en verdient ons paspoort niet langer.
Nee, het schrikbeeld van Houellebecq mag nooit werkelijkheid worden.
Nee, ik ben geen voorstander van de doodstraf en schrik ervan dat ik ga twijfelen.
Nee, ik zal niet aansluiten in de stoet van Pegida.
Nee, ik ben niet plots een PVV-aanhanger geworden en zal mij tegen Wilders en de zijnen blijven verzetten.

Ja, wie islamofobie niet begrijpt leeft met de ogen dicht!

Ja, ik daag alle moslims uit te bewijzen dat de islam verenigbaar is met westerse democratie!

Ruben L. Oppenheimer

David Pope

Ruben L. Oppenheimer

Joep Bertram

Bob Mankoff

Fokke&Sukke

Stephen Strydom

Han Altena

Pegida, islamofobie, kou in harten en de Grondwet

Grote delen van de wereld worden gegijzeld door islamterreur. Is dat een overdreven voorstelling van zaken? Ik wou dat dat waar was. Moslimterreur blijft (helaas) niet beperkt tot Afghanistan, Pakistan, India, het Midden Oosten, delen van China, Afrika en Rusland of de Kaukasus. Ook de westerse wereld wordt dagelijks beheerst door de uitwassen van godsdienstfanatisme van islamitische snit.

Wij worstelen met de angst voor terreur, met islamofobie en jihadgangers, met immigratie en asielzoekers, integratievraagstukken enzovoort, enzovoort. En in het kielzog van al deze problemen duikt groeiend nationalisme op als Haarlemmer olie, de panacee voor al onze problemen.

Ik bemerk ook bij mijzelf een zekere moeheid, en kan het woord 'moslim' of 'islam' bijna niet meer horen. Omdat ik wil dat er meer is in mijn wereld dan godsdienstwaanzin. In Duitsland is er in Dresden en omstreken een groeiende beweging ontstaan waarvan Angela Merkel (mijns inziens terecht) opmerkt dat mensen kou, ja zelfs haat in hun harten koesteren. Maar vergis je niet: Pegida, de Europese Patriotten tegen de Islamisering van het Avondland vindt het hele politieke spectrum terug in haar gelederen. Tijdens hun demonstraties roepen zij "Wir sind das Volk". Het zijn juist al die elementen bij elkaar die zorgen baren: Europeanen tegenover niet-Europeanen, Wir sind das Volk versus "jullie niet", de patriotten vertegenwoordigen het opkomend nationalisme en het Avondland brengt ons direct naar de jaren dertig van de vorige eeuw.

Maar ondanks dat ik de kritiek van Merkel onverkort deel, kan ook ik niet voorbij aan de angst die onder de bevolking leeft voor een toenemende islamisering. Die angst is op zijn minst begrijpelijk en voor een deel ook terecht. De niets ontziende terreur zoals wij die dagelijks krijgen voorgeschoteld is extreem verontrustend en leidt vooral tot een gevoel van volstrekte machteloosheid. Dat in dat amalgaam geregeld woede ontstaat mag niet bevreemden.

Wie het antwoord in nationalisme zoekt is er gauw uit: moskeeën sluiten en de grenzen dicht, Europa en de Euro afschaffen en je laten financieren door Poetin. Hoe jammerlijk ik die weg ook vind, het is volkomen logisch en voorspelbaar dat die oplossingsrichting zich aandient.
Een deugdelijk alternatief hebben we nog steeds niet gevonden, terwijl de multiculturele samenleving gewoon een feit is, of men dat nu wil of niet. Merkel wijst Pegida af maar biedt geen alternatief. De mantra 'gij zult niet generaliseren' werkt niet meer. In Oostenrijk probeert men een nieuwe aanpak door buitenlandse financiering van geloofsrichtingen te verbieden. Inhoudelijk ben ik het daar volledig mee eens maar ik betwijfel of dat beleid juridisch houdbaar is: het Institut Néerlandais of het Goethe Institut zouden wel aanvaardbaar zijn maar Milli Gorus of een willekeurige religieuze sekte niet? En wat te denken van politieke partijen die zich door het buitenland laten financieren? Ook verwerpelijk in mijn ogen maar op grond waarvan wil men verbieden dat het Front National en de Lega Nord door Poetin gefinancierd worden en dat Wilders geen inzage wil geven in de oorsprong van zijn financiële middelen wordt hem dan wel verweten maar er wordt hem juridisch geen voet dwars gezet.

Aan de ene kant begrijp ik dat we niet van moslims moeten vragen zich van iedere afzonderlijke uiting van terreur te distantiëren. Toch schuurt het wanneer er maar weinig weerwoord komt als zich de zoveelste terreurdaad heeft voltrokken. We hebben geen superlatieven meer om onze afschuw te verwoorden na de moord op meer dan honderd schoolkinderen in Pakistan of de zoveelste onthoofding in een islamitische woestijn.
En anderzijds stoort het mij enorm wanneer men falend immigratiebeleid aanvoert als oorzaak voor de moderne jihadgang. Een vader die in de krant mag vertellen dat zijn zichzelf en tientallen onschuldigen opgeblazen hebbende zoon een vrome jongen was en nu een groene vogel in het paradijs is. Het is mij een gruwel. De slachtofferrol is een misplaatste grondhouding en doet onrecht aan de enorme inspanningen die onze samenleving heeft geleverd om vreemdelingen in ons midden op te nemen. Dat niet al die inspanningen succesvol bleken laat zich raden maar ik weiger te accepteren dat jonge moslims zich daarop zouden kunnen beroepen wanneer zij zich een bomgordel ombinden om dood en verderf te zaaien.

Wat te doen?  Vrijwel overal ter wereld vindt men de natiestaat de belangrijkste vorm waarin een samenleving zich politiek en sociaal-economisch organiseert en manifesteert. De wettelijke basis voor de natiestaat vinden we wereldwijd terug in constituties of een grondwet. In haar grondwet legt een natiestaat vast aan welke principes zij waarde hecht. Wij moeten in Europa dat instrument Grondwet een veel zwaardere betekenis toekennen. In onze Grondwet moet nog veel stringenter dan nu het geval is worden gegarandeerd dat wij een pluriforme samenleving willen blijven, gebaseerd op een aantal grondrechten én grondplichten. De vrijheid van godsdienst evenwel dient fors geamendeerd te worden: terug achter de voordeur en financiering uit eigen niet-buitenlandse middelen. De vrijheid van godsdienst dient te allen tijde en per definitie ondergeschikt te zijn aan alle andere grondrechten. En de argumentatie hiervoor is verrassend simpel: godsdienst is uitsluitend en alleen een zaak voor het individu.

Die Grondwet moet zo hecht en stevig verankerd zijn dat zich nooit meer een Donner kan laten ontvallen dat Nederland geregeerd zou kunnen worden door de Sha'ria, zodra meer dan twee derde van de bevolking moslim is. Nieuwkomers en immigranten komen alleen in aanmerking voor een Nederlands paspoort als zij afstand doen van hun oude paspoort, de Nederlandse taal voldoende beheersen en trouw aan die voor hen nieuwe Grondwet zweren. Wie geen afscheid wil of kan nemen van het paspoort uit het geboorteland komt hoogstens in aanmerking voor een tijdelijke verblijfsvergunning zonder stemrecht.

Ik ben ervan overtuigd dat we bij heel veel mensen heel veel zorgen weg kunnen nemen wanneer we onze ik zou haast zeggen 'heilige' grondwet zwaarder optuigen en aanpassen aan de staat van de moderne wereld anno 2015. Dat zou de belangrijkste taak voor de politiek van deze dagen moeten zijn maar dat vraagt om visie en wij hebben een verklaard tegenstander van visie als minister president. Ach, wij zijn een beklagenswaardige natie!

Ode aan Friedrich Nietzsche

Mijn goede vriend Tom van Ewijk dichtte aan het eind van 2014 de volgende regels, die ik u niet wil onthouden.

EN JEZUS SPRAK TOT NIETZSCHE:

Voorwaar, voorwaar, ik zeg je, Friedrich,

tweeduizend jaar na mij zag jij

de nood vermomd als deugd.

Jij  noemde mij de laatste christen

die stierf aan het kruis.

Voorwaar, na zoveel eeuwen…eindelijk

begreep ik dat ik mij vergiste.

Grootmoedig koning van de aarde…

dát had ik moeten worden in eigen residentie,

niet die gedweeë zoon in vaders huis.

Voorwaar, ik ben de hemel in geprezen

en werd het speeltje van de godgeleerden

in het luchtledig van hun metafysica.

Verder had ik maar te zwijgen als het graf,

want uit hun dogma’s ben ik niet verrezen.

Ik moest geboren worden uit een kuise maagd.

Aan de natuur hadden ze een zusje dood.

Mijn vrede werd bevochten door hun zwaard.

De kudde had zich naar hun woord te voegen

en kreeg mij uitgedeeld als hun genadebrood.

Jij liet geen spaan heel van hun leer en hun moraal,

de leugen van hun bovenaardse paradijs.

Dat was jouw zending, daar legde jij de vinger op:

jij zag tweeduizend jaren ontrouw aan de aarde…

Jouw hamer sloeg de spijkerharde waarheid op de kop.

Voorwaar, voorwaar, ik zeg je, Friedrich,

met jouw verlossend woord heb jij je taak volbracht.

De wereld blijft nog slechts één boodschap over:

“Brüder, bleibt der Erde treu”…

Tief ist Ihr Weh…

Weh is het woord voor de nood zonder deugd.

Ja Weh…

Israël vertegenwoordigt het kwaad

De Palestijnen hebben zich aangemeld bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Meer dan 120 landen zijn bij deze organisatie aangesloten. Israël en de Verenigde Staten niet, want zij vrezen politiek gemotiveerde rechtszaken tegen hun burgers. De aansluiting van de Palestijnen bij het ICC is zeer tegen de zin van de Israëliërs die vrezen dat Israëlische burgers of bedrijven of politici hinder van deze stap zullen ondervinden.

Gebruikelijk is dat Israël zich bezint op wraak wanneer zich een hen onwelgevallige zaak voordoet en dit keer hadden ze wel heel erg weinig tijd nodig om tot tegenactie te komen. Israël heeft nu aangekondigd Palestijnen in de Verenigde Staten aan te klagen voor misdaden tegen de menselijkheid, te beginnen met president Abbas. Daarnaast heeft Israël besloten de belastingen die het in Palestijns gebied int voor de Palestijnse autoriteit voorlopig niet over te maken. Het zou om ongeveer 105 miljoen euro gaan.

Ik betoog hier wel vaker dat Israël een kwaadaardige en misdadige staat is geworden en sinds het aantreden van Netanyahu en de verrechtsing in de Israëlische samenleving is het aantal misdaden tegen de menselijkheid door de Israëlische staat exponentieel toegenomen.

Ongetwijfeld zullen er nog meer wraakacties volgen tegen deze door de Palestijnen terecht ondernomen stap. Op grond van welke wet (anders dan een kennelijk goddelijke) zou men eigenlijk wraak kunnen of mogen nemen wanneer een staat lid wil worden van een internationaal erkende en gerespecteerde organisatie voor vrede en veiligheid? Israël stelt zichzelf boven het (internationaal) recht en doet dat bepaald niet voor het eerst.

Maar er staat ons nog meer te wachten. In een uitgebreid artikel in de Volkskrant van 27 december lezen we hoe rechts Israël zich voorbereidt om de Tempelberg in te nemen, de Al-Aqsa moskee af te breken en er een nieuwe joodse tempel te bouwen. Uit opiniepeilingen zou blijken dat dertig procent van de Israëli's een nieuwe tempel wil. Niet langer nemen zij genoegen met het recht om op de Tempelberg te bidden: herbouw van de oude tempel zou niet minder dan een religieus gebod zijn. Israëls minister van volkshuisvesting is openlijk voorstander van de nieuwe tempel. Het wachten is op een joodse fanaticus - en onder de kolonisten zijn er genoeg te vinden die deze heldendaad op zich zouden willen nemen - die met een raket of bom de moskee opblaast.
Ahron Bregman, verbonden aan de afdeling Oorlogsstudies van het Kings College in Londen: "Vuurt iemand een raket af op de Rotskoepel of wordt er een bom geplaatst, dan mondt het Israëlisch-Palestijns conflict uit in een religieuze oorlog. De reacties zullen hevig zijn".

Dit laatste lijkt mij een understatement. De gevolgen van zo'n terreurdaad zullen verschrikkelijk zijn en zo zal Israël het Westen meesleuren in een niets en niemand ontziend conflict, dat al snel de Derde Wereldoorlog zal worden genoemd. Sombermans geraaskal? Ik hoop het maar vrees het ergste.

Het wordt tijd dat Europa definitief en in niet mis te verstane bewoordingen afstand neemt van deze rampzalige Israëlische politiek. Dat zie ik echter niet gebeuren.

Luik en Calatrava

Tijdens een weekje Zuid Limburg (wij bevelen de A gen hoeve in Slenaken van harte aan) bezochten we Luik, een merkwaardige stad in het uiterste noorden van Wallonië. In Luik tref je een groot contingent Afrikanen en moslims aan, het is een stad die bepaald geen welvarende indruk maakt en haar bewoners hebben een gemiddeld ongezonde uitstraling. De Luikenaar oogt niet gelukkig. En de stad zelf is van een ongekende lelijkheid. Je krijgt de indruk dat iedere bouwvergunning die wordt aangevraagd zonder ambtelijke toetsing aan een groter plan onmiddellijk wordt toegekend. Als de gebouwen vanaf de eerste etage daadwerkelijk bewoond worden - buiten het centrum is de begane grond gereserveerd voor economische activiteit van doorgaans onbepaalde soort - moet het er droevig toeven zijn.

Luik dan maar links laten liggen? Nee, zeker niet want ondanks die lelijkheid is Luik een uiterst intrigerende stad, je moet er even aan wennen zoals je ook koud zeewater moet overwinnen om van het zoute bad te kunnen genieten. Het interieur van de Sint Pauluskathedraal is imposant maar niet stijlvast. Prachtig zijn echter de gebrandschilderde ramen waarvan nergens valt te achterhalen wie het prachtige abstracte ontwerp heeft gemaakt.

Hoogtepunt was het bezoek aan het TGV-station Gare Liège Guillemins, ontworpen door Calatrava. Ruim 35 meter hoog en met een overspanning van 200 meter is het een imposant bouwwerk geworden. Als je het gebouw vanaf de zijkant nadert zie je meteen al algen en mosafzet op de dakpanelen, een vaker gehoord euvel in de ontwerpen van deze tamelijk megalomane architect. Ook gebruiksvriendelijkheid is een aspect waar de Spanjaard weinig affiniteit mee lijkt te hebben. Je moet goed zoeken voor je in dit gigantische station een zitbankje aantreft. En dat is toch een van de eerste dingen waar de vermoeide reiziger naar uitziet.

Maar dat alles neemt niet weg dat het een schitterend gebouw is geworden van staal, glas en beton en met een niet eerder vertoonde overspanning. Lange perrons voor lange treinen, ruimtelijk, open en transparant. Maar nul gezelligheid, het moet gezegd. Functionaliteit is het toverwoord bij Calatrava, het is overzichtelijk, dat wel en ook een sieraad voor de stad. Het is ook geen oord waar een mens langer dan strikt noodzakelijk verblijft dus waarom overbodige franje toevoegen, lijkt Calatrava te denken.

Prachtig hoor, Luik verdiende meer dan ons korte bezoekje, we zullen er in de zomer terugkeren. We kunnen het u aanraden. En die Franstalige Luikenaars? Die bleken zeer vriendelijk en behulpzaam. Een prettige stad, dat lelijke Luik!