Een kabinet dat eigenlijk op alle fronten faalde en uiteindelijk demissionair werd vanwege de afschuwwekkende toeslagenaffaire, dat kabinet gaan we terugkrijgen? Een kabinet volgestouwd met oude bestuursstijl, dat keert terug? Na meer dan zes maanden wegduiken van politici waar van hen verlangd werd het landsbelang te dienen? Politici die elkaar uitsluiten net zo makkelijk doen als elkaar weer in de armen sluiten? Niets is ongeloofwaardiger dan dit en toch dreigt dat nu te gebeuren.
En waarom gebeurt dit dan? Omdat hen slechts één schrikbeeld voor ogen staat dat hen nog meer angst inboezemt: nieuwe verkiezingen. In de Volkskrant schrijft Sheila Sitalsing, die ik al wel vaker hebt betrapt op uitstekende columns: :"Het enige dat we zeker denken te weten: formeren is lang praten – soms heel erg lang – en op het eind is Mark Rutte premier. Dondert niet waarvan." Ik denk dat haar column over de formatie misschien wel de beste is die ze ooit schreef.
1 opmerking:
Het is om te huilen
Een reactie posten