Maak geen karikatuur van de publieke ruimte

Dr. Arjan Plaisier is secretaris-generaal van de Protestantse Kerk in Nederland. In de NRC van 24 december bepleit hij het handhaven van religie in de publieke ruimte met alle bijbehorende consequenties en voordelen daarvan voor de onderscheiden religies. Hij nodigt de seculieren uit om een gesprek aan te gaan over het Nederland van ons allemaal.
Dat laatste juich ik toe. Al het overige kan mij minder bekoren. Eerst maar eens de zaken die Plaisier ongewijzigd zou willen laten: geen scheiding van kerk en staat, subsidies voor religies en kerkgenootschappen, de zondagswet, toegang tot de basisadministratie voor kerkgenootschappen, de fiscale status aparte voor kerken, bijzonder onderwijs en nog zo wat zaken.

Het probleem is dat Plaisier een karikatuur schetst van de publieke ruimte zoals seculieren die zien. Dat is geen publieke ruimte voor enkel de seculieren. Net zoals het een karikatuur is te veronderstellen dat op openbare scholen geen godsdienstles gegeven zou worden.
Jazeker, heer Plaisier, die fiscale status aparte voor kerkgenootschappen is niet meer vol te houden, zoals ook de toegang tot de gemeentelijke basisadministratie in een moderne samenleving niet langer aanvaardbaar is. Religie is strikt persoonlijk en ieder mens heeft het onbetwistbare recht zijn eigen religie aan te hangen. Maar in essentie verschilt een geloofsovertuiging niet van een hobby, ook die laatste is strikt persoonlijk en ook die laatste kan worden gedeeld met gelijkgestemden. Maar net zoals eenieder zijn eigen hobby's bekostigt, zo bekostigt ook eenieder zijn eigen religie.

Het is niet aanvaardbaar van iemand die religie en geloof principieel afwijst, wél te verlangen dat een deel van diens belastinggeld besteed wordt aan de persoonlijke levensinvulling van medeburgers. Belastinggeld is bedoeld voor primaire voorzieningen inclusief defensie. Zonder een dak en brood geen menswaardig bestaan en een defensie garandeert de veiligheid van ons allen. Maar zonder een geloofsovertuiging blijven we allemaal gewoon in leven.
En juist omdat godsdienst zo'n persoonlijke aangelegenheid is, waarbij het erop aankomt dat je als mens op zelfstandige wijze tot een keuze kunt komen, zou een bekering tot enige godsdienst pas mogen geschieden wanneer iemand achttien jaar is geworden en nadat hij of zij op de openbare school uitvoerig is geïnformeerd over álle religies en kerkgenootschappen. Daarná kan de mondige burger zelf gaan shoppen, terwijl hij of zij van huis uit al dan niet enig voorbeeld van religieus leven heeft meegekregen. Als het ouderlijk voorbeeld voldoende overtuigt, zal het beklijven, ook in het leven van de jongeling. Maar kinderen leren op school ook dat ons bestaan enkel en alleen verklaard kan worden uit de evolutie en dat het scheppingsverhaal voor velen weliswaar de waarheid vertegenwoordigt maar vanuit wetenschappelijk oogpunt tot het rijk der fabelen behoort.

Ik zie niet in, heer Plaisier, waarom met een houding zoals hier geschetst, de intolerantie zou toenemen, waarom minderheden hiermee geschaad zouden worden. Sterker nog, meerderheden of minderheden hebben hiermee niets van doen.

Geluk- en crisisgevoel

Uit tal van onderzoek blijkt dat de Nederlander zichzelf als een redelijk gelukkig mens beschouwt. Hoe verhoudt zich dat dan tot die alom aanwezige crisis die voorlopig maar niet van wijken weet? Die crisis is dus relatief en je moet je afvragen of het woord crisis hier wel op zijn plaats is. Het maakt nogal uit of je in Thessaloniki of Arnhem woont.
In de NRC van 24 december schrijft Arjo Klamer, hoogleraar culturele economie EUR, een behartenswaardig en vooral relativerend artikel over dit onderwerp. Letterlijk schrijft hij: "Ga ik echt beweren tegen een Portugese collega wier salaris de laatste twee jaar met dertig procent is verlaagd dat ik in een crisis ben als ik 1 procent van mijn koopkracht heb verloren?"
En vervolgens laat hij zien hoe de bancaire crisis in de VS tot grote paniek in juist die bancaire wereld leidde met als gevolg dat de technocraten uit de bancaire wereld, die niet toevalligerwijs deel uitmaakten van de Bush administration, een oplossing bedachten die vooral tegemoet kwam aan hun probleem: de bail out.
Klamer eindigt zijn artikel aldus: "Door zo te overdrijven, en zo snel het woord 'crisis' in de mond te nemen, praten we de Nederlandse samenleving naar een echte crisis. Wat zeggen we tegen elkaar als de Euro omvalt, de politiek een chaos is en de helft van de jongeren geen baan heeft? Nederland zit in een dip. De echte crisis moet nog komen - en dus de echte verandering ook".

Paus roept op tot jihad

Het is kerst 2012. Dat dacht u. In de NRC van vandaag lezen we dat de paus heeft opgeroepen tot een mondiale alliantie tegen homoseksualiteit. Jazeker, een heuse christelijke jihad. Het gezin, de kern van de menselijke schepping, wordt ondermijnd door een vals begrip van vrijheid. Aldus de paus die constateert dat de moderne mens meent zijn eigen sociale rol te kunnen kiezen en dat seks en geslacht niet langer door de natuur zijn gegeven.
Ja, het staat er allemaal echt. Overal doen mensen hun best om homoseksuelen gelegenheid te bieden uit de kast te komen om zodoende de samenleving een beetje op te voeden tot iets meer verdraagzaamheid. Maar de paus heeft daar lak aan omdat in een of ander apocrief geschrift staat dat sodomie het kwaad vertegenwoordigt.
Dat de paus hiermee grote groepen mensen zijn eigen kerk uit jaagt is nog tot daar aan toe. Maar veel ernstiger is natuurlijk de wijze waarop deze oude baas weerbarstige en onuitroeibare vooroordelen bevestigt en daarmee honderden miljoenen medemensen als tegennatuurlijk bestempelt. Dat zullen vele moslims heel graag horen: "hij zegt het ook!"
Als ik katholiek was - quod non - zou ik me schamen deel uit te maken van zo'n geloofsgemeenschap. De kerstboodschap van de paus is niets anders dan een onsmakelijke hetze. Veel geluk ermee!

Pax Americana?

The Tea Party heeft voorlopig haar zin gekregen: John Boehner is afgestraft en er is geen overeenstemming bereikt over het begrotingstekort. De VS stevenen nu af op The Abyss, ook wel de Financial Cliff genaamd. En waarom? Omdat de Republikeinen in meerderheid tegen belastingverhoging zijn en al helemaal niet willen accepteren dat vooral de rijken meer belasting moeten gaan betalen, de Obama-versie van de sterkste schouders en de zwaarste lasten.
De president had al water bij de wijn gedaan en Boehmer, Republikeins voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, had een compromisvoorstel op tafel gelegd. Dat is nu verworpen omdat de conservatieven juist belastingverlaging eisen en dat heeft als directe consequentie enorme bezuinigingen met desastreuze gevolgen voor de sociaal zwakkeren. En daar zijn er nogal wat van in the Land of the Brave. De Amerikanen hebben nog acht dagen de tijd om een oplossing te bedenken, anders treedt er een automatisme in werking met apocalyptische gevolgen.

Inmiddels heeft, zoals te verwachten was, de NRA zich uitgesproken over het bloedbad op een Amerikaanse lagere school. De National Rifle Association huldigt het adagio dat "The only thing that stops a bad guy with a gun is a good guy with a gun”. Dit memorabele standpunt is uitgesproken door Wayne LaPierre, the N.R.A. vice president. Zij stellen vervolgens voor alle scholen te laten bewaken door gratis ter beschikking te stellen bewapende bewakers.

Kortom, die Amerikanen zijn helemaal gek geworden. Het zou mij niet verbazen wanneer de NRA zich vooral mag verheugen in Republikeinse steun maar geen enkele politieke partij kan het zich permitteren clubs als de NRA tegen zich in het harnas te jagen. Sinds het ontstaan van de Amerikaanse Grondwet huldigen de Amerikanen dat wapenbezit hen krachtens de wet toekomt. Het best haalbare is dan ook een verbod op automatische wapens maar zelfs dat zie ik daar niet gerealiseerd worden. Met zo'n houding tegenover wapens komt de term Pax Americana in een sinister licht te staan. Democratie heeft niets van doen met recht op wapenbezit. Maar dat is aan de Amerikanen niet besteed. Ze hebben hun land met wapens veroverd, het wapen zit in hun DNA.

Kijk eens op de volgende link voor wat interessante en recente berichten over deze onderwerpen: http://focusonamerica.wordpress.com/

A royal affair

Eind 18de eeuw leek ook in Denemarken heel even de Verlichting door te breken. De toenmalige koning Christian VII, die naar verluidt als gevolg van overmatig masturberen nigszins van de weg was geraakt, in de ban kwam van zijn lijfarts, Struensee. Deze bleek een vrijdenker avant la lettre die gebruik wist te maken van zijn bijna onaantastbare positie bij de koning. De echtgenote van Christian - Caroline Mathilde - voelde zich eveneens aangetrokken tot meer verlichte politieke overtuigingen. Struensee en de koningin begonnen een hartstochtelijke liefdesrelatie en souffleerden gezamenlijk de koning die de ene na de andere verlichte maatregel afkondigde. Tot de gevestigde macht, de adel en de clerus, lucht kreeg van de overspelige relatie tussen arts en koningin en een revolte ontketende. De koning werd afgezet, de koningin verbannen en de arts onthoofd. De stiefzoon van de koning werd op de troon gezet, totdat ook hij werd verdrongen, nu door de echte zoon van Christian VII en Caroline Mathilde. Deze zoon zou, maar toen was het al de 19de eeuw, het merendeel van de verlichte maatregelen van Struensee alsnog invoeren, dit keer met blijvend succes.

De film die hiervan is gemaakt heet A Royal Affair en is een prachtige film geworden. Niet in de laatste plaats door de schitterende acteur Mads Mikkelsen. Mikkelsen speelde onder andere in de Bondfilm Casino Royale, samen met de Borgen steractrice Sidse Babett Knudsen in After the wedding en nu dus in A Royal Affair en Jagten.
Wat hem een grote acteur maakt is zijn vermogen om met weinig taal toch veel te kunnen zeggen. Zeker in rollen waar van de acteur verlangd wordt zijn personage te dwingen tot uiterste zelfbeheersing, weet Mads Mikkelsen te schitteren. Ga deze prachtige film zien, wanneer die uw filmhuis passeert en houdt vooral deze Mads Mikkelsen in de gaten. Het zou mij verbazen wanneer hij niet ook u weet te boeien.

Geert van Istendael over Europa

De Belgische socioloog en schrijver Geert van Istendael hield eergisteren de 41ste Huizinga-lezing. In een gloedvol betoog schetst hij ons voor dat "de financiële en economische crisis die nu al vier jaar Europa teistert, wordt gebruikt om de grondslagen van de Europese beschaving te vernietigen. De verzorgingsstaat. De democratie".
Dat is een nogal forse stelling en hij geeft tegelijkertijd aan wie de schuldigen zijn. Dat zijn de Europese Commissie, de ECB, de Raad van Ministers, het IMF, in feite iedereen die zich manifesteert als een zendeling die met blinde geloofsijver de destructieve boodschap uitdraagt.
Anders gezegd: ook ik, schrijver dezes, ben medeschuldig. Ik ben immers een warm voorstander van verdere Europese integratie en draag aldus bij aan de ontmanteling van de democratie.

Ik neem van Istendael serieus. Het is een goede zaak dat iemand zich op deze wijze uitlaat over een ambitieus project en zijn mening goed onderbouwt. De kern van zijn betoog is het solidariteitsbeginsel. En het is precies dat beginsel waar ik zo vaak op wijs en zoveel waarde aan hecht. Voor van Istendael zal het een gruwel zijn dat iemand die gelooft in het solidariteitsbeginsel, zo'n pleitbezorger van Europa kan zijn.
En dat is - het moet gezegd - nog niet alles. Want wie voorzag Griekenland van dodgy financiële constructies om er zelf heel veel aan te verdienen? Goldman Sachs. En waar komt de huidige president van de ECB vandaan? Van Goldman Sachs. Reden voor van Istendael om te stellen dat de barbaren niet voor de poorten van Europa staan maar al binnen onze wallen zitten.
En ook de stelling van van Istendael dat speculeren getuigt van een gebrek aan verantwoordelijkheidsbesef kan ik niet ontkrachten. In die zin noemt hij de financierde markten onethisch en dat is juist geformuleerd. Reden te meer om stevige regulering te bepleiten, zou ik zo zeggen.

Maar de bewering dat Draghi zichzelf tot vijand van de Europese beschaving promoveert door te stellen dat het traditionele sociale contract van het Europese continent verouderd is, in die bewering kan ik mij veel minder vinden. Vooropgesteld zij dat ook ik heel veel waarde hecht aan goede sociale voorzieningen, al was het maar om maatschappelijke onrust te voorkomen. En los daarvan vind ik het zaak van principe, ervoor te zorgen dat wij buiten het arbeidsproces komt te staan, toch een menswaardig leven kan leiden. En kwesties van eigen schuld dikke bult laat ik hier bewust buiten de discussie. Iedereen snapt dat wel.

Maar de inkomenspolitiek is overwegend door nationale parlementen ontwikkeld en natuurlijk kunnen we globalisering niet ontkennen, maar veel werkgelegenheidsontwikelingen voltrekken zich op regionaal en bovenregionaal niveau. Los daarvan is het een misverstand te denken dat globalisering een vrije keuze is. In een wereld waarin zich het moderne kapitalisme manifesteert als de meest levensvatbare ideologie, is globalisering een onvermijdelijk fenomeen. Daarmee is natuurlijk niet gezegd dat globalisering dus per definitie goed is. Maar ze is nu eenmaal een onontkoombaar feit. En we werken er allemaal graag aan mee, denk alleen maar aan de onzalige landbouwsubsidies die het leeuwendeel uitmaken van de Europese subsidies aan de EU-lidstaten.

Ik wil (nog) niet de bewering voor mijn rekening nemen dat de bezuinigingsnoodzaak de bijl aan de wortel van de solidariteitsgedachte is. Ik zie, in ieder geval in ons land, nog geen afbraak van de sociale zekerheid en ik steun van ganser harte nivelleringsoperaties om de sterkste schouders te zwaarste lasten te laten dragen. Ook een speculant als Warren Buffet wil daar een bijdrage aan leveren. En op dezelfde wijze ben ik bereid een hogere pensioenpremie te betalen als ik daarmee bewerkstellig dat mijn kinderen ook een redelijk pensioen kunnen opbouwen.

Van Istendael is mij te somber en ik volg hem niet als hij stelt dat de Europese Unie een bedreiging vormt voor onze Europese beschaving. Maar dat we alert moeten zijn, dat kan niemand ontkennen. Na de diepe ellende van twee wereldoorlogen was Europa toe aan wederopbouw en het vermijden van nieuwe oorlogen. Daar is Europa goed in geslaagd. Maar er is door tal van internationale ontwikkelingen een onbalans ontstaan en die moet hersteld worden. En laten we vooral niet vergeten dat de wereldwijde crisis is veroorzaakt door het internationale bankwezen. Maar dat bankwezen staat model voor de meest menselijke aller eigenschappen: de hebzucht. Mijn stelling is dan ook dat de hebzucht de echte bedreiging vormt voor de Europese beschaving.

Bron: NRC

Een bultrug toont ons ons karakter

Als een zeezoogdier ergens ter wereld strandt en door wat voor oorzaak dan ook de weg terug naar zee niet meer vindt, komt het dier te overlijden en dat sterfproces kan wel enkele dagen duren. De natuur is wreed maar er is niets aan te doen. Zodra dat zeezoogdier evenwel op een Nederlands strand vastloopt, treden er heel andere processen in werking. Een zelfbenoemd zeehondenspecialist heeft forse kritiek op het eiland Texel en de loshandige uitvinder van de animal cops veronderstelt zelfs een heuse samenzwering vol met duistere belangen waar een arme bultrug het slachtoffer van is geworden. Allerlei specialistische organisaties waren ter plekke om het dier te helpen maar allerwegen veronderstelt men nu een gebrek aan of tenminste foute hulpverlening. En om deze smakeloze cocktail van mededogen en verontwaardiging compleet te maken, zijn er ook nog mensen die een stille tocht voor het arme dier organiseren.
Niets kan indringender aantonen hoe gek we met zijn allen aan het worden zijn. Media, politiek en de onderbuik van de samenleving voeren elk hun eigen strijd over de rug van een dier dat de pech had de verkeerde afslag te nemen.
Slowly but surely, I'm growing utterly mad.

Waar de waanzin heerst...

Twintig kinderen en zeven volwassenen, neergemaaid door iemand die al op jonge leeftijd de weg volledig is kwijtgeraakt. Mike Huckabee, oud gouverneur van Arkanas en voormalig baptistisch dominee verklaart doodleuk dat het komt omdat god van de scholen verbannen is. De Amerikanen komen niet op het idee eens fundamenteel anders over hun wapencultuur na te gaan denken. In plaats daarvan stellen nu sommigen dat de leerkrachten op scholen bewapend moeten worden. Home of the brave, pursuit of happiness, liberty. Hoe je ook analyseert, het begrip 'vrijheid' is al duizendmaal verkracht. Waar de waanzin heerst, heeft de rede niets te zoeken.

100 woorden

Het Metropole Orkest moet blijven!

Ga naar onderstaande link en onderteken de petitie. Op dit moment zijn er al 15.000 handtekeningen, helaas doen velen dat anoniem maar dat heeft natuurlijk geen enkele zin. Het Metropole Orkest is uniek in de wereld en het is een schitterend orkest van een ongekend niveau. De omroepen geven er niks om maar ons, consumenten van kunst en cultuur, moet dat orkest toch na aan het hart liggen.

http://petities.nl/petitie/voorkom-dat-het-metropole-orkest-verdwijnt/all_signatures?page=160

De kampioen van de rotte appels

Powned stak Wilders een veer in zijn betweterige achterwerk en verklaarde dat Wilders eerst vrijwel in zijn eentje Co Verdaas had pootje gelicht en nu in de peilingen ook nog eens de grootste partij was. Wat die peilingen betreft, we weten nu wel dat ze helemaal niets voorstellen en niets zeggen. Kiezersgunst is vluchtiger dan brandspiritus.

Maar Wilders had zijn morele verontwaardiging over een op zijn zachtst gezegd creatief declarerende gedeputeerde nog niet uitgesproken en met stoere taal aangekondigd dat zijn partij wel even aangifte zou doen, of hij glijdt alweer uit over de rotte plekken in zijn eigen club. Een PVV-er die zich voor drie banen meer dan vorstelijk laat betalen, terwijl aantoonbaar is dat die drie banen nooit en te nimmer gelijktijdig konden worden uitgevoerd. En een dame die zich vermogensbeheerder noemde maar niet de vereiste AFM-vergunning had.

Hier doet zich een merkwaardig fenomeen voor: waar de kiezer in het algemeen allergisch is voor sjoemelende parlementariërs, komt Wilders er telkens mee weg. Alsof het electoraat hem dat niet aanrekent, alsof zijn kiezers hem zien als slachtoffer van meelopers die een graantje mee willen pikken.

Afin, er is niets nieuws onder de zon maar het zootje ongeregeld dat zich verzamelt onder de naam PVV doet ons het ergste vrezen.

Koudwatervrees

Bolkestein kijkt steeds bozer en wordt steeds kwader. Hij praat ook steeds meer onzin en naarmate hij ouder wordt worden zijn meningen conservatiever en hanteert hij meer en meer de priemende vinger om zijn woorden kracht bij te zetten.
Bolkestein mocht weer eens aanschuiven bij P+W om uit te leggen waarom Europa nooit mag verworden tot een federatieve verzameling van staten. Er is géén Europese taal, er is géén Europese identiteit, er is géén Europese cultuur en daarom mag de politieke unie er nooit komen. En o ja, Griekenland moet gewoon uit de EU verwijderd worden. Vindt Bolkestein.

Wij verhuisden in 2005 naar het Gelders Eiland, een oase van rust achter Zevenaar aan de Duitse grens, wij kijken uit op de Eltener Berg en wonen hier in een klein gehucht dat Aerdt is geheten en circa negenhonderd inwoners telt en waar de middenstand is gereduceerd tot nul. Het is prachtig en heerlijk in Aerdt maar voor alle voorzieningen waar een moderne burger gebruik van maakt, moeten wij minstens zeven kilometer fietsen. Kortom, net als in de grote-mensen-wereld. En aangezien wij import zijn, zullen we altijd buitenaerdtsen blijven. We spreken niet het dialect van hier en aangezien we van kermis noch carnaval houden, zullen we in Aerdt nooit honderd procent assimileren. Dat willen we ook niet maar nadat wij op aangeven van de buurman een aantal buren op koffie en bier hadden getrakteerd en afzagen van een heuse welkomstboog (die inspanning bewaart men liever voor nieuwkomers uit eigen kring), waren we zo goed als ingeburgerd. Maar in essentie blijven we hier buitenstaanders, stadse mensen.

Aerdt verhoudt zich tot Zevenaar, zoals Zevenaar zich verhoudt tot Nederland, zoals Nederland zich verhoudt tot Europa. Ik woon in Aerdt en heb het er naar mijn zin maar ik voel me Nederlander. Ik woon in Nederland en heb het er naar mijn zin maar ik voel me Europeaan.
Natuurlijk hebben we wel degelijk een Europese geschiedenis en ook een Europese cultuur, we zijn doordrongen van het joods-christelijk gedachtegoed en hebben grosso modo dezelfde historische ontwikkeling doorlopen. In de Balkan treffen we mosliminvloeden aan en op het Iberisch schiereiland sporen van de Moren. Maar we zijn en blijven allen Europeanen.
En uitgerekend het volk dat wij beschouwen als de bakermat van onze westerse beschaving en wereldbeschouwing, de Grieken, wil Bolkestein de EU uitkieperen omwille van een paar rottige Euro's. Bolkestein heeft nog steeds niet begrepen dat de kern van de Europese gedachte de solidariteit is.

In een korte discussie met Bolkestein wees Adriaan van Dis er terecht op dat de Europese gedachte helemaal niet strijdig is met nationale of regionale sentimenten en identiteiten. En inderdaad, we hebben niet één Europese taal maar in een open en nagenoeg grenzeloze samenleving waar informatie-uitwisseling en sociale contacten digitaal tot stand komen zien we legio voorbeelden van cultuuruitingen die zich niets aantrekken van formele structuren en die daardoor ook geenszins gehinderd worden.

En natuurlijk zien we een aantal regionale emancipatiebewegingen die naar zelfstandigheid streven maar veelal gaat het dan om regio's waar onverantwoordelijke populistische politici oude sentimenten oprakelen om hun eigen machtshonger te stillen. Wie denkt dat Catalonië of Baskenland ooit een levensvatbare natiestaat zou kunnen worden is grenzeloos naïef. Kiezers zouden zich niet zo moeten laten bedotten.

Mensen, schud die koudwatervrees van je af, bedenk dat wij onze vrede en welvaart aan Europa te danken hebben en dat we nu de rekening gepresenteerd krijgen voor het feit dat we jarenlang op te grote voet leefden heeft helemaal niets met de Euro of de EU van doen. De wereldwijde crisis is veroorzaakt door de meest menselijke aller deugden: de hebzucht.

Afspraak is afspraak?

Voorafgaand aan de verkiezingen heb ik me sterk gemaakt voor de 3% norm (begrotingstekort niet groter dan 3% van het bruto binnenlands product). Nu kondigt de Nederlandse Bank aan dat het begrotingstekort door de aanhoudende crisis in 2013 en 2014 op zal lopen naar 3,5% en de bank voegt er gelijk aan toe dat nieuwe bezuinigingen onontkoombaar zijn.
Toch is dat een kortzichtige aanbeveling van de bank die nu puur en alleen naar haar rol als boekhouder kijkt. Nog meer bezuinigingen zouden desastreus uitpakken voor onze economie. Nooit eerder was het Nederlandse bedrijfsleven zo negatief over de economische ontwikkeling, niet eerder was het consumentenvertrouwen zo laag. En er is nog geen licht aan het einde van de tunnel.
Nederland zou kapot bezuinigd worden met nog meer kortingen en besparingen en voor het instrument belastingverhoging is al helemaal geen ruimte meer te vinden. Wij doen het nu al slechter dan de ons omringende landen terwijl het cruciaal is voor onze economie om enigszins gelijke tred te houden.
Dit besef moet ook tot Brussel doorgedrongen zijn en bovendien zou het ook strategisch erg dom zijn wanneer Brussel het temporiseren van het begrotingstekort zou gaan beboeten. De EU heeft al een wankel draagvlak in Europa en al te draconische maatregelen zouden dat draagvlak geen goed doen.
Ondertussen stelt Samsom dat Europa ons meer gaat kosten dan we ons ooit hebben kunnen voorstellen, maar we moeten onszelf geen zand in de ogen strooien. Wanneer deze crisis zou zijn uitgebarsten in een Europa zonder EU, denkt u dat er dan één land zou zijn geweest dat daar niet onder kwam te lijden? Nee natuurlijk, alleen zullen we nooit weten wat het verschil met nu zou zijn geweest.
Er is geen wetenschap die een onbetwist oordeel uit kan spreken hieromtrent. Economie is in feite niet meer dan een verzameling theorieën en het is een beredeneerd geloof dat bepalend is voor de uitkomst. Ik wil hier maar mee zeggen dat de huidige crisis wat mij betreft helemaal niets met de EU van doen heeft en dat deze crisis mij alleen maar sterkt in de overtuiging dat Europa niet zonder een verenigd Europa kan.

Herman van Rompuy

We moeten het hier eens over Herman van Rompuy hebben, de huidige voorzitter van de Europese Raad. Een functie die hij tot november 2014 zal bekleden. Destijds in 2010 werd Balkenende genoemd als een serieuze kandidaat voor die functie en er was hier en daar wel wat scepsis te ontwaren ten aanzien van deze grijze Belgische muis die niemand kende. Maar intussen kennen we hem wel als een diplomaat van formaat, iemand met een duidelijke Europese agenda die onversaagd doorgaat, ook als het eens tegen zit. In de NRC wordt Europa aangeduid als een rode loper die zich ontrolt terwijl je erop loopt en wordt Herman van Rompuy - die in zijn vrije tijd Haiku's schrijft - gezien als degene die die loper telkens een eindje voorwaarts schopt.
Ik ben zeer gecharmeerd van deze politicus die bij uitstek bedreven is in de stap-voor-stap-politiek. In Europa kennen we de aperte eurosceptici aan de ene kant van het spectrum en Cohn-Bendit en Verhofstadt aan de andere kant. Van Rompuy hoort wat mij betreft - ook al zal hij dat nooit hardop beamen - tot het laatste kamp. Hij is Europeaan pur sang en is ervan overtuigd dat alleen een politieke, economische en monetaire unie Europa brengt waar we allemaal willen zijn: een gezond in permanente staat van veiligheid verkerend continent waar alle ingezetenen hun specifieke culturele identiteit kunnen koesteren maar zich tegelijkertijd als kosmopoliet in de wereld van vandaag en morgen kunnen begeven.
Veel bewondering mijnerzijds voor deze van Rompuy. De manier waarop hij inderdaad stapje voor stapje maar vastberaden een weg met een helder doel blijft aflopen, blijkt in de praktijk zeer effectief. Je moet er niet aan denken dat in zijn plaats onze JP de MP was benoemd, ik vrees dat het Europees avontuur dan al voorbij zou zijn geweest.

Shoa

Na in de achterliggende maanden Timothy Snyder (Bloedlanden), Ian Kershaw (Tot de laatste man) en het Verzameld werk van G.J. Durlacher gelezen te hebben, besloot ik tot de aanschaf van de ruim 9,5 uur durende documentaire Shoah van Claude Lanzmann. Ik heb die film destijds wel gezien maar destijds is inmiddels al heel erg lang geleden.

De documentaire is onvoorstelbaar indringend en confronterend. Lanzmann vraagt door tot in de kleinste details. Hij wil precies weten hoe laat een actie begon, hoe lang die duurde, om hoeveel mensen, slachtoffers, lijken het ging, welke de gevoelens waren enzovoort. In gesprek met voormalige kampbewaarders of treinpersoneel (die hij met een verborgen camera filmde en waarvan hij de opnames zonder uitzondering in zijn film opnam ook al had de geïnterviewde daar expliciet bezwaar tegen gemaakt) lag dat voor de hand en alleen op die manier ontstond een steeds nauwkeuriger beeld van de wijze waarop het vernietigingsproces zich voltrok.

Maar ook de slachtoffers die overleefden zit hij dicht op de huid. Op een zeker moment interviewt hij een overlevende die destijds als beroepskapper joodse vrouwen moest knippen omdat de nazi's het mensenhaar nodig hadden in andere productieprocessen. Wanneer hij vertelt van een collega die in de gaskamer opeens zijn eigen echtgenote moet knippen, breekt de man, die tot dat moment een zekere ongenaakbaarheid bezat. Het werd hem te veel en hij vroeg Lanzmann te stoppen. Lanzmann weigerde dat echter en bleef bij de man aandringen om toch vooral zijn verhaal te vertellen. In een film zou dat al tot een indringend beeld hebben geleid, maar dit is géén film, het is een weergave van de werkelijkheid door iemand die de ergst denkbare verschrikkingen heeft overleefd. En op het moment dat je het gevoel krijgt dat Lanzmann nu toch echt te ver gaat, herpakt de man zich en vertelt verder.

In deze documentaire komen weinig nazi's voor en al helemaal geen politieke of militaire bespiegelingen, het is geen geschiedschrijving en tegelijkertijd de meest indringende vorm van geschiedschrijving: de verhalen uit de eerste hand, van ooggetuigen, van slachtoffers. Verplichte kost voor holocaust ontkenners.

Confronterend is de documentaire al evenzeer. Polen worden bevraagd over hun gevoelens toen en nu. De overlevenden herinneren zich hoe Polen langs de spoorlijnen stonden te lachen maar zelf herinneren ze zich die jaren heel anders. Polen die in huizen wonen die vroeger van joden waren in Treblinka, kerkgangers in Chelmno, een Duitse spoorwegbeambte die de treintransporten als gewone reisbewegingen zag en verklaart geen idee te hebben gehad dat al die joden naar gaskamers en verbrandingsovens werden vervoerd; hij wist niet beter of ze werden naar concentratiekampen gebracht om voor de Duitsers te werken.
Het is niet aan ons om over deze mensen te oordelen, we weten eenvoudig niet of ze de waarheid spreken maar de kans is erg groot dat ze hun woorden heel nadrukkelijk wél als de waarheid beschouwen. Iedereen had er simpelweg belang bij niet te hoeven, niet te willen weten wat er werkelijk met de joden gebeurde.

Hannah Ahrendt sprak van de banaliteit van het kwaad. Shoah is een uniek en onvergetelijk document dat een onuitwisbare indruk achter laat. De documentaire toont ons waartoe wij onder extreme omstandigheden in staat zijn, gedrag dat we allemaal zonder restricties afwijzen en bij onszelf niet voor mogelijk houden. Maar wat wij niet weten, is hoe wijzelf zouden handelen als wij in soortgelijke omstandigheden kwamen te verkeren.

Wilders hypocriet

De PVV Gelderland gaat aangifte doen tegen Verdaas, aldus Wilders in het debat over de deconfiture van deze PvdA staatssecretaris. Dat deze laatste niet deugt, daar valt helaas nauwelijks over te twijfelen. Je vraagt je af op grond waarvan zo'n staatssecretaris denkt dat hij met zijn gedrag wel wegkomt. Burning ambition, zullen we maar denken. En natuurlijk is het een aanfluiting dat Samsom en Rutte überhaupt hebben overwogen deze man te benoemen. Waren er nou echt geen brandschone kandidaten te vinden?
Je kunt je niet aan de indruk onttrekken dat Verdaas frauduleus heeft gehandeld en alleen al op grond daarvan is een nader onderzoek door het OM gewenst. Maar dat uitgerekend de PVV aangifte gaat doen, is ronduit hypocriet. Als er één fractie is geweest waar het wemelde van foute lui, is het wel de PVV. Een wat bescheidener toon zou Wilders beter gepast hebben. Maar de man is een ongekend rancuneus persoon en ik vermoed zo dat rancune de drijfveer voor zijn opstelling in dit dossier is.

Pensioenen en solidariteit: alle seinen op rood

Ik heb nogal wat pensioenbreuken veroorzaakt in mijn carrière en uiteindelijk alle losse delen ondergebracht bij één pensioenverzekeraar. Dat is tot nog toe een gegarandeerde verzekeringssom. Nou krijgen de pensioenverzekeraars opeens het idee om toch risicovoller te gaan beleggen opdat gemiddeld hogere pensioenen kunnen worden uitgekeerd. Als zij hun zin krijgen, dan worden de eigenaren van gegarandeerde pensioenen onteigend en gaan zij opeens meedoen in zo'n casinopensioen.

Het is een pervers spel en ik zal u uitleggen waarom. Op mijn jaarlijkse pensioenoverzicht kan ik nu al enkele jaren lezen dat de werkelijke waarde van mijn verzekering bijna € 30.000 lager is dan de gegarandeerde som. En dat is uitsluitend en alleen een gevolg van beleggingsverliezen. Als ik nu onteigend word, ben ik dat bedrag in één keer kwijt. Maar dat is niet alles want die pensioenverzekeraars gaan dat aanzienlijk lagere bedrag ook nog eens nóg risicovoller beleggen. In 2015 zou ik met pensioen gaan maar ik ben dat helemaal niet van plan, ik wil bij leven en welzijn doorwerken tot ik er genoeg van krijg. En dat zie ik nog niet zo snel gebeuren.

Maar is dat wel een verstandig voornemen? Hoe langer ik wacht met mijn pensioengang, hoe groter het risico van beleggingsverliezen, hoe lager mijn pensioen. Nu zou je kunnen zeggen, reden temeer om pas veel later met pensioen te gaan, dan valt de koopkrachtdaling nog wel mee in die paar jaar die ik dan nog te gaan heb. Wat is wijsheid? En hoe aanvaardbaar is zulke wijsheid als je het gevoel blijft houden dat duur betaalde meneren rare dingen doen met en ten koste van jouw centen?

Er moet snel een onafhankelijk onderzoek komen naar de werkelijke stand van zaken rond de pensioenen. Ik vertrouw de verzekeraars voor geen cent, zeker niet voor míjn cent. Er is een aantal zaken dat op de schop moet:

1. In de eerste plaats dient helder te worden gemaakt hoe de nu beschikbare pensioengelden in de komende decennia gaan worden besteed;
2. Ook dient helder te worden gemaakt of de jongere generaties straks daadwerkelijk aanzienlijk minder pensioen gaan ontvangen;
3. De werknemer is verplicht verzekerd voor zijn pensioen, dat is een goede zaak maar dat betekent niet dat je vervolgens maar moet slikken wat je wordt voorgeschoteld; anders gezegd: er moet meer te kiezen zijn voor een werknemer dan nu het geval is;
4. Het toezicht geschiedt nu door werkgevers, werknemers en de professionele pensioenorganisaties; er moeten waarborgen worden ingebouwd teneinde al te grote beleggingsverliezen te voorkomen.

Ik ben graag bereid solidariteit aan ons nageslacht te betuigen door een hogere pensioenpremie te betalen maar met de voor mijn deur staande pensioen- en koopkrachtverliezen ben ik niet eens in staat uitdrukking te geven aan die bereidheid.

Tot slot nog dit: de pensioenverzekeraars willen graag de hypotheekportefeuille van de banken overnemen, mits de overheid garant staat voor eventuele waardeverliezen. Dit zou echt desastreus zijn. De banken worden zo wel heel erg gemakkelijk verlost van een hoofdpijndossier dat ze zelf gecreëerd hebben. En wat gaan die banken met al dat geld doen? Ik zal het u zeggen: bonussen uitkeren en gevaarlijke producten in een te weinig gereguleerde markt neerzetten. En die pensioenverzekeraars willen wel risicovoller beleggen maar niet het risico van waardeverlies in de vastgoedsector lopen. Wat is dan het gevolg?: de waardeverliezen van het vastgoed mag de belastingbetaler ophoesten en de beleggingsverliezen gaan ten koste van de pensioenen. Deze hele gang van zaken bewijst voor mij alleen maar dat banken en pensioenverzekeraars volstrekt onbetrouwbaar zijn. Alle seinen op rood.

Chapeau voor Ronny Naftaniel

Het moet gezegd, Ronny Naftaniel schrijft in de NRC van 5 december dat het een grote fout is van Netanyahu bouwplannen op de Westbank aan te kondigen waardoor de vorming van een levensvatbare staat voor de Palestijnen nagenoeg onmogelijk wordt. Het is een goede zaak dat Ronny Naftaniel dit zo nadrukkelijk verklaart. Maar hij neemt geen afstand van de eerdere woorden van zijn collega Ester Voet die namens het CIDI heel andere uitspraken deed. Gaat het hier nu om een CIDI-standpunt of om een persoonlijke mening van Naftaniel? Het laatste dus, want Naftaniel neemt geen afstand van zijn collega. Jammer.

100 woorden

Israël gaat door met straffen

Behalve de versnelde uitvoering van schandalige bouwplannen op de Westelijke Jordaanoever, heeft Israël nu ook belastingen die ten goede komen aan de Palestijnen ingehouden. Zogenaamd omdat er nog een energierekening open staat. In Israël lees je in alle commentaren dat de Israëliërs boos zijn en dat daarom de Palestijnen hard gestraft moeten worden. Omdat ze de wereldgemeenschap gevraagd hebben hen een zekere status toe te kennen.

Dit alles bewijst uitsluitend dat Israël baat heeft bij een sterk Hamas en een zwakke Abbas, zodat de Palestijnen verdeeld blijven, uit arren moede dan maar wat raketten afvuren zodat Israël kan roepen: "zie je nu wel, ze deugen niet".

Israël wil geen vrede en wil al helemaal geen tweestatenoplossing. Het wordt tijd dat de VS haar steun aan dit schandalige, voortdurend chantage plegende regiem in Tel Aviv opzegt. Israël lapt alle VN-resoluties aan haar laars, heeft wel kernwapens maar doet niet mee aan het non-proliferatieverdrag (waar schurkenstaten als Iran en Noord-Korea wél deel van uitmaken), weigert het Internationaal Strafhof in Den Haag te erkennen omdat het de Westbank koste wat het kost wil annexeren door het bouwen van illegale nederzettingen, lapt zelfs het oordeel van haar eigen rechters, die (delen van) het bouwprogramma als illegaal hebben bestempeld, aan haar laars en zo voort.

Waar is het gezond verstand van de Israëliërs gebleven? Waarom lopen zij achter Netanyahu en Liebermann aan? Ehud Barak wil de politiek verlaten om leuke dingen te gaan doen. Ik gun het hem van harte. Maar hoe zit het nou met die miljoenen Palestijnen die hun hele leven lang nog nooit een bezettingloze status hebben gekend, alleen maar in oorlog leven en nog nooit aan leuke dingen toe zijn gekomen?

Tijdelijke migranten

Het economisch onderzoeksbureau SEO heeft onderzoek gedaan naar het saldo van baten en kosten van tijdelijke migranten. En wat blijkt? Iedere tijdelijke migrant levert de Nederlandse schatkist jaarlijks € 1.800 op. In totaal verdienen wij zodoende € 360 miljoen per jaar aan de Polen en Bulgaren. Ze verrichten veelal arbeid waar Nederlanders niet voor in de rij staan en als het werk gedaan is vertrekken ze weer. Het Polenmeldpunt van de PVV bestaat nog steeds maar over de werkelijke cijfers geen woord. Het enige doel van dat meldpunt - maar dat wisten we al - is het aanwakkeren van xenofobie.

100 woorden
Bron: Volkskrant 1 december 2012

Israel voert dreigement uit

Israël is boos omdat de Palestijnen de status van waarnemer bij de VN hebben gekregen. Als teken van de boosheid gaat Israël nu 3.000 huizen bouwen in Oost Jeruzalem en op de bezette westelijke Jordaanoever. Hierdoor wordt de westelijke Jordaanoever praktisch in tweeën gedeeld.
Over legitimiteit maken ze zich in Israël al helemaal geen zorgen. Palestina kan nu in ieder geval de kwestie van de nederzettingen voorleggen aan het Internationaal Strafhof in Den Haag.
Israël brengt een schandalige en misdadige politiek ten uitvoer. Mogen we er nu op vertrouwen dat onze minister van Buitenlandse Zaken hier een krachtig protest tegen aantekent?

100 woorden
bron: Volkskrant

Leo Lenssen is een regelrechte crimineel

En hij niet alleen, Bert Molenkamp ook. En er lopen er nog wel een paar rond bij Amarantis, u weet wel, die onderwijskolos die inmiddels is opgedoekt. Er is nu een rapport uitgebracht waarin te lezen valt dat er bij Amarantis een angstcultuur heerste, dat er aan vriendjespolitiek werd gedaan en dat de top zichzelf verrijkte. Behalve ongehoord hoge salarissen hadden de heren aan de top ook nog eens twee leasebakken, een OV-jaarkaart en een riante taxiregeling. Leo Lensen moest ophoepelen bij ROC ASA maar kreeg 6 jaar volledig behoud van salaris plus secundaire arbeidsvoorwaarden mee. Als tegenprestatie zou hij wat advieswerk voor ASA doen. De commissie stelt vast dat er van dat advieswerk weinig is terecht gekomen.

Het is niet echt mijn stijl om me te buiten te gaan aan naming and shaming, maar deze heren maken het toch echt te bont. Het zijn inderdaad regelrechte criminelen die geld stelen. Ze stelen van u en mij en ze komen er nog mee weg ook. En in hun kielzog opereerden nog heel wat meer hopeloos falende instituties, zoals de Raad van Toezicht onder leiding van ene Koos Janssen van het CDA, tevens burgemeester van Zeist. Maar wat te denken van de Onderwijsinspectie en het Ministerie zelf?

Mensen als Lenssen en Molenkamp vergiftigen de publieke moraal en dienen zich voor de rechter te verantwoorden. Ik zie het er alleen nog niet van komen dat ze strafrechtelijk vervolgd gaan worden en dat is een ongehoorde schande.

Israël dreigt

In de NRC van 29 november is te lezen welke dreigementen Israël heeft geuit in het geval de VN-aanvraag van de Palestijnen wordt - en inmiddels is - gehonoreerd. Israël dreigt eerdere afspraken met de Palestijnen te annuleren, meer nederzettingen te gaan bouwen, annexatie van nederzettingenblokken en zelfs het afzetten van Abbas. De Israëlische minister van buitenlandse zaken Lieberman heeft het afzetten van Abbas zelfs als enige optie betiteld.

Natuurlijk, dit soort verbaal geweld hoort allemaal thuis in het diplomatieke steekspel maar het is zonneklaar dat onder dit gesternte op zijn best een gewapende vrede mogelijk is. De nieuwe status van de Palestijnen houdt in ieder geval de weg naar een diplomatieke en politieke oplossing va het conflict open. Bovendien kan Abbas wel een succes gebruiken in de polemiek met Hamas en in het gevecht om een eigen staat voor de Palestijnen.

In dezelfde krant een oproep van Jimmy Carter en Gro Harlem Brundtland om de aanvraag van de Palestijnen toch vooral te ondersteunen. Dat laatste is in ieder geval in voldoende mate gelukt met 138 voorstemmen, 41 onthoudingen en 9 tegenstemmen. 'Voldoende draagvlak' lijkt mij een onweerlegbare slotsom.

Foto: EPA/Volkskrant Feest vierende Palestijnen 29 november 2012

De perverse redenaties van het CIDI

Ester Voet van het CIDI stelt in de Volkskrant van vandaag dat het een enorme fout van de VN zou zijn wanneer het verzoek van Abbas om een bijzondere status van Palestina wordt ingewilligd. Zij onderbouwt deze mening met drie argumenten: de Palestijnen hebben geen vast omlijnd gebied, tijdens onderhandelingen mag niet worden getornd aan de status van het gebied en er is geen sprake van een eenduidige regering.

Het laatste argument is de facto juist - Hamas betwist nu eenmaal de politiek van Fatah en Abbas - maar is formeel onjuist. Er is een democratisch gekozen Palestijnse regering en Abbas is de wettige president.

Het tweede argument is pervers te noemen: Israël hoeft er door de bezettingspolitiek alleen maar voor te zorgen dat het gebied van de Palestijnen nooit vastomlijnd raakt en zo behouden de Palestijnen hun status als paria's van het Midden Oosten.

Het derde argument van Voet is nog veel ernstiger: door de wereldwijd afgewezen en deels op basis van eigen wetgeving illegale nederzettingenpolitiek, doet Israël niets anders dan wijzigingen aanbrengen in grenzen en status van het schamele gebied dat de Palestijnen rest.

Ik beweer dat Hamas het door Israël zelf gebaarde monster is. Natuurlijk is het een slechte zaak dat de Palestijnen het onderling niet eens zijn maar ook al heeft Hamas dan aan prestige gewonnen door de raketbeschietingen van de laatste maanden, populair is de beweging geenszins. En de prijs voor hun prestige is hoog: vele doden en gewonden.
Als de VN het Palestijnse verzoek inwilligt, ondersteun ik dat van harte ook al kun je je afvragen of het strategisch gezien erg verstandig is. Er komt pas vrede in het Midden Oosten als Israël de legitimiteit van het Palestijnse recht op een eigen staat erkent, geen dag eerder.

Angels' share

Whisky rijpt in houten vaten, meestal sherry of cognac vaten. Jaarlijks gaat tijdens het rijpingsproces ongeveer 2 procent van de alcohol verloren. Dat noemt men Angels' share. Een prachtige betiteling, nietwaar?
Ken Loach heeft een film gemaakt met dezelfde titel en de film gaat dan ook - onder andere - over whisky. Wat telkens weer verbaast is dat die Britten er vaak in slagen een geweldige cast samen te stellen en dat is bij deze film zeker het geval. Met name Paul Brannigan als delinquent Robbie, John Henshaw als sociaal werker en Gary Maitland als draaideurcrimineel leveren geweldige acteerprestaties en zetten onvergetelijke personages neer.
Angel's share kent eenzelfde opzet en thematiek als Trainspotting, een evenzeer onvergetelijke film, zij het dat in die film het geweld soms weerzinwekkend is. Angels' share begint ruw en bepaald niet zonder geweld en ofschoon dat geweld voortdurend op de loer lijkt te liggen... afin, laat ik hier niet te veel van de film reeds weggeven.
Wie ondanks het geweld van Trainspotting kon genieten, wie houdt van Schotland en van whisky maar vooral wie een onvergetelijke filmavond met veel tragikomische hilariteit niet zou willen missen, die moet beslist deze film gaan zien: Angels' share!

Godslastering

Binnenkort komt er een initiatief van SP en D'66 om smalende godslastering uit het wetboek van strafrecht te schrappen. Normaal gesproken moet er nu een duidelijke Kamermeerderheid zijn die deze wetswijziging steunt. Komt die er dan ook door? Ik voorspel dat dit wetsvoorstel gaat struikelen bij de Raad van State, die vast weer zal oordelen dat schrappen van dit wetsartikel zich niet verdraagt met de vrijheid van godsdienst. Of een hierop lijkende formulering. Dat deed de Raad namelijk eerder, in 2010 toen zij opmerkte dat schrappen een negatief signaal zou kunnen zijn inzake de bescherming van religieuze minderheden. Waarvan akte.

100 woorden

Éénkommaéén procent

Zoals verwacht zijn de Europese regeringsleiders er niet in geslaagd een Europese begroting vast te stellen. Ze moeten zich schamen. De Europese begroting bedraagt een schamele 1,1% van het BBP van de EU. Het zou - bij wijze van spreken - een hamerstuk moeten zijn. Wie in de EU gelooft, maakt zich er sterk voor en zorgt ervoor dat het Europees Parlement versterkt wordt en de maandelijkse gang naar Straatsburg afgeschaft. Maar die begroting moet er komen.
Wie liggen dwars? De sterke landen natuurlijk, want zij zijn netto-betalers en moeten voor hun achterban de poot stijf houden. En opeens zijn al die regeringsleiders met mooie teksten over Europa gewone nationalisten geworden, met Cameron als onbetwist leider.
Laten we die Britten toch gewoon uit de EU zetten, ze leven consequent met een halve eeuw achterstand, doen al niet me aan de Euro en zijn regelrechte Eurofoben. Maar dat de Finnen en de Nederlanders nauwelijks voor de Britten onderdoen, is natuurlijk beschamend.
En nu het toch over de Europese begroting gaat, maak u eens sterk voor het indammen van de landbouwsubsidies, dames en heren regeringsleiders. Maar ook dat gaat niet gebeuren, die subsidies komen immers naar ons toe, en compenseren zo tenminste onze uitgaven ten behoeve van Europa. Nogmaals, we hebben het over éénkommaéén procent!

DNA perikelen

Telkens als zich ergens een ernstige tragedie heeft afgespeeld krijgen we de Vox Populi te horen. Iedereen verplicht DNA afstaan en de hele wereld vol hangen met camera's. We hebben immers niets te verbergen?
Het is merkwaardig dat het zo lang moest duren vooraleer er een grootschalig DNA onderzoek kwam. Men had al veel eerder zo'n onderzoek kunnen uitvoeren en dan met een beperkter actieradius, bijvoorbeeld een straal van 5 kilometer. Als zo'n onderzoek niets oplevert, kun je eenvoudig gaan opschalen zonder al teveel heibel. In zijn algemeenheid is er niets op tegen om op deze manier misdaden te onderzoeken.

Maar... dan moeten er wel zekere waarborgen ingebouwd worden. Waarborgen voor de privacy natuurlijk. Indien men mij zou vragen mijn DNA af te staan in het kader van een moordonderzoek, zou ik daarmee instemmen mits ik de schriftelijke garantie krijg dat mijn DNA gegevens direct na afronding van het onderzoek vernietigd worden. Of dat nu in Friesland gebeurt? We weten het niet. Het OM verklaart slechts dat men er zorgvuldig mee omgaat. Dat betekent voor mij dat die DNA gegevens dus niet vernietigd worden en dat de overheid vervolgens mijn DNA kan gebruiken voor ander onderzoek op een later tijdstip, zonder dat ik dat weet.

Ik ben ervan overtuigd dat het draagvlak voor grootschalig DNA onderzoek toe zal nemen naarmate de overheid meer garanties tot zorgvuldigheid inbouwt. Als ik de Vox Populi mag geloven, kunnen we net zo goed al bij onze geboorte DNA afstaan aan de overheid. Dat hebben ze dan maar vast. Kunnen ze het gelijk doorsluizen naar de zorgverzekeraars, die hebben buitengewone belangstelling voor zulke informatie.

Schaf de Eerste Kamer maar af

Partijen die de verkiezingen hebben verloren lijken zich te troosten met de gedachte dat ze hun fractiegenoten in de Eerste Kamer kunnen misbruiken om alsnog standpunten gehonoreerd te krijgen waar onvoldoende kiezers warm voor liepen.

Buma roept in de Tweede Kamer dat hij tegen nivelleren is en kondigt vast aan dat het CDA in de Eerste Kamer tegen zal stemmen. En dat terwijl 'de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten' toch een christelijk uitgangspunt bij uitstek is. Gelukkig roept Terpstra nu dat zijn fractie dat zelf wel uit zal maken en dat Buma voor zijn beurt sprak. Slechte beurt voor Buma dus.

En nu roepen de paar overgebleven fractieleden van Groen Links dat ze de plannen voor het sociaal leenstelsel in de Eerste Kamer zullen torpederen omdat ze niet sociaal genoeg zouden zijn. Hun belangrijkste argument?: zogenaamde leenangst bij studenten uit de lagere klassen. En ik maar denken dat studenten die naar de universiteit gaan slimme mensen zijn die ongeacht hun sociale herkomst de ratio en logica van zekere voorstellen zelfstandig kunnen beoordelen. Groen Links mag daar anders over denken hoor maar ik krijg toch sterk de indruk dat met het vertrek van Jolande Sap alle gezond verstand daar is weggelekt.

Maar het is ronduit schandelijk wanneer de Eerste Kamer politiek gaat bedrijven alsof ze de Tweede Kamer was. Als dit strijk en zet gaat worden, dan bepleit ik de afschaffing van de Eerste Kamer en wel zo spoedig mogelijk!

Een adembenemende ruimtereis!

Google heeft een werkelijk schitterende app uitgebracht waarmee je ongelooflijk diep de ruimte in kunt reizen. Gebruik de link workshop.chromeexperiments.com/stars/ en je kunt aan een adembenemende ruimtereis beginnen en alle sterren die inmiddels een naam hebben gekregen bezoeken, een enkele klik geeft je vervolgens de beschikbare informatie over die ster in a nutshell. Werkelijk prachtig!

Hamas is gek geworden

Abbas wil de VN vragen de Palestijnen te erkennen als niet-lidstaat. In beginsel een verzoek dat ik met de grootst mogelijke welwillendheid tegemoet zou willen treden. Toch komt dat verzoek nu wel ongelegen omdat de Palestijnen er niet in geslaagd zijn zich te verenigen onder één centraal gezag. De condities op de West Bank en de Gaza Strip verschillen enorm van elkaar en hoe het ook zij, in de Gazastrook heeft Hamas het voor het zeggen.
En daar zijn ze nu al heel lang bezig Israël te bestoken met steeds doeltreffender raketten. De ratio hierachter is vooral een kwestie van politieke strategie. In Israël zijn de haviken aan de macht en in Egypte de Moslimbroederschap. Egypte zal de Palestijnen steunen en dat is de reden waarom Hamas zich nu als uitdager opstelt en gedraagt. Maar het is een strategie die in mijn ogen geen schijn van kans heeft. Hamas kan Israël niet naar de onderhandelingstafel bombarderen, daar heeft het de militaire kracht niet voor.
De Palestijnen hebben sowieso geen kans op enig succes zolang ze hun onderlinge geschillen niet weten op te lossen. Je kunt van deze kwestie een kip-ei-discussie maken vol met historische bespiegelingen en jij-bakken maar er is in de hele Westerse wereld niet één natie te vinden die op welke grond dan ook Israël het recht op zelfverdediging zou willen ontzeggen.
Ik heb heel erg weinig op met de Israëlische politiek van de laatste decennia, de illegale nederzettingen zijn misdadig, ik ben een voorstander van een twee-staten-oplossing met Jeruzalem als gedeelde hoofdstad achter de grenzen van 1967, de Palestijnen hebben een onbetwistbaar recht op een eigen staat, maar de strategie van Hamas vind ik verwerpelijk en ongekend contraproductief.

Foto: Breitbart

Lof voor Rutte

Je kunt op tal van manieren over zaken en personen oordelen. Ik kies doorgaans voor de welwillende manier. Een premier die het aandurft openlijk te verklaren een fout gemaakt te hebben en daarvoor zijn verontschuldigingen aan te bieden, verdient lof. Ik heb dit in ieder geval niet eerder meegemaakt. Een azijnpisser blijft dan doorzeuren over de fout die hij gemaakt heeft of zou hebben maar een realist kijkt vooruit, we moeten verder. De manier waarop Rutte gisteren opereerde in het debat met de oppositie was ronduit sterk (en voor de goede orde; ik stem nooit VVD). Ik vind het vooralsnog een goed regeerakkoord en plaats alleen vraagtekens bij het moment waarop het begrotingstekort teruggebracht moet zijn naar 1,5%. Wat mij betreft hoeft de staatsschuld voorlopig niet onder de 60% van het BBP te zakken, de economie moet ook gestimuleerd.

Ik heb toch met enige verbazing gekeken naar het optreden van Wilders. Er is kennelijk niemand in zijn omgeving die hem erop wijst dat hij met zijn rabiate nonsensikale opstelling een averechts effect sorteert: hij wordt niet meer au serieux genomen. Zoveel is duidelijk: Wilders is rancuneus tot in de tiende macht. Gezwollen taalgebruik, ronkende vergelijkingen, over elkaar heen buitelende negatieve kwalificaties en de inzet van buitenproportionele middelen. Eindelijk geeft Rutte nu toe er spijt van te hebben ooit met deze malloot in zee te zijn gegaan. En gelooft u mij: dit is mijn welwillende benadering van Wilders. Denk maar even aan de zogenaamde quote van Wilders die beweert dat Timmermans gezegd zou hebben dat Nederland geen vriend van Israël is. Het volledige citaat luidt: "Nederland is geen vriend van Israël maar een lakei van Israël". Dit bewijst maar weer eens de leugenachtigheid van Wilders. Timmermans had gelijk: onder de tirannie van Rosenthal was Nederland een lakei van Israël. Moge die houding spoedig tot het verleden behoren!

Vanuit electoraal oogpunt is de PvdA sterk uit deze formatie tevoorschijn gekomen. Nivelleren via de belastingen wilde de VVD niet en daarom kwam de inkomensafhankelijke zorgpremie op tafel. Dankzij de VVD-achterban is het nu toch het belastinginstrument geworden waardoor de PvdA het imago van de beschermheer van de lagere inkomens kan behouden. Samsom blijft er maar op hameren dat er geen beloften, toezeggingen of garanties meer geboden kunnen worden. In dat opzicht heeft de PvdA zich nauwelijks aan verkiezingsretoriek schuldig gemaakt, wat de oppositie ook beweren mag.

Het bij voortduring inzetten van peilingen vind ik zinloos. Dagkoersen doen er niet toe. Tijdens de afgelopen verkiezingen is maar weer eens gebleken hoe een ogenschijnlijk hopeloze positie in de peilingen in een oogwenk in haar tegendeel kan verkeren en andersom. Vooral media zijn gek op peilingen want je kunt er politici zo heerlijk mee om de oren slaan. En die reageren er altijd prompt op. Kunnen we niet gewoon afspreken dat we die kermisattractie schrappen?

Treurnis in Van Abbe

Voorafgaand aan de GLOW manifestatie, bracht ik een bezoek aan het van Abbemuseum in Eindhoven. Prachtig museum met labyrintische nieuwbouw, waardoor je nooit zeker weet of ju wel alle tentoonstellingsruimten hebt gezien. Ik houd van kunst en zeker ook van moderne kunst maar dit bezoek werd een enorme deceptie.

Het begon met werk van David Maljkovic, installatie-achtig werk met projectoren en afwijkende kaders maar met ondoorgrondelijke verhalen en boodschappen. Je kunt er eindeloos naar gissen maar ondertussen ziet je oog niets wat het beeld wil vasthouden. Dit soort kunst is alleen te waarderen als je allerlei verklarende tekst wilt doorploeteren (blader eens in de tientallen catalogi die je in elke museumshop aantreft en verbaas je erover hoe vaak je dan hele lappen onbegrijpelijke en oninteressante tekst aantreft) of wanneer je bereid bent diep te gaan nadenken over die paar handvatten die de kunstenaar je aanreikt. Het lukt mij niet tot een samenhangend oordeel te komen zonder daarbij op weg geholpen te zijn door anderen die de boodschap kennelijk wel begrepen: oh, bedoelt hij dat?

Dan een van de grondleggers van de Arte Poveri, een groep kunstenaars die in de jaren zeventig van de vorige eeuw uitsluitend nog gebruik wilde maken van eenvoudige, goedkope, vaak bij voorkeur in de natuur aanwezige materialen. Van Mario Merz kon ik soms nog wel genieten maar het werk van deze Gilardi deed me niets. Veel fotomateriaal van manifestaties in Italiaanse stadswijken, veel verklarende tekst in uitsluitend Italiaans, een taal die ik niet machtig ben. En voor het overige in mijn ogen sterk gedateerd werk, zeer anekdotisch van aard.

Vervolgens een megatentoonstelling van John Baldessari met video's uit de periode 1970-1977. Kennelijk was Baldessari een van de eersten die video's maakte als kunst. Ik heb een enkele video bekeken maar werd niet geboeid. Je ziet een hand met een stokje tegen twee naast elkaar geplaatste flessen slaan waar de andere hand om de zoveel seconden een beetje water in giet. Uit de bijbehorende tekst leer ik dat het hier om een video gaat waarop de kunstenaar schijnbaar zinloze handelingen verricht en waarbij hij je in de war brengt door een van de werkelijkheid afwijkende tijdsnotering: de video duurt veel korter dan op de video zelf wordt aangegeven. Maar ik denk dan dat de kunstenaar ons welgezind is door de echt saaie stukken eruit te knippen. Waarom zou ik in vredesnaam naar schijnbaar zinloze handelingen gaan staan kijken? Als ik alle opgestelde video's zou willen bekijken, dan moet ik er wel een week voor uittrekken!

Tot slot Informational Weather van Sarah van Sonsbeeck. Een installatie waarbij zeven hedendaagse politieke partijen alnaargelang hun grootte een bepaald weertype meekregen. Je ziet achter glas een groot bassin met sprinklers, lampen en lichten en afwisselend is er sprake van lichte of zwaardere nevel, van motregen of zwaardere regenval en kennelijk wordt dat geheel aangestuurd door actuele politieke of politiek gekleurde voorvallen of gebeurtenissen. Het viel me op dat de PvdA de zon kreeg toebedeeld. Betekent dat iets? Het idee is misschien aardig, maar ook hier ziet mijn oog niets waar het wat langer op zou willen focussen. Ik voel me niet uitgenodigd tot nadenken over wat de kunstenaar hier bedoelde.

W.G. Sebald schrijft in Logies in een landhuis in een verhandeling over de tekenaar Jan Peter Tripp: "kunst kan niet zonder vakmanschap". Ik ben blij als ik een autoriteit (in mijn ogen dan) als Sebald zoiets zie schrijven. Hoe het ook zij, ik kom er maar niet uit. Op de Dokumenta zag ik prachtige, tot de verbeelding sprekende installaties, waar ik bij stil bleef staan omdat het beeld intrigeerde net zoals het verhaal dat me verteld werd. En dat hoeft heus geen onmiddellijk en direct begrijpelijk verhaal te zijn. Maar de kunstenaars die nu in van Abbe bijeen zijn gebracht lijken zich helemaal niet meer te bekommeren om de verstaanbaarheid van hun werk en zoveel is zeker: vakmanschap speelt bij hen geen enkele rol.

Het werd een treurige wandeling door een architectonisch en geestelijk labyrint.

GLOW

Elk najaar in Eindhoven: de lichtmanifestatie GLOW. In de binnenstad is een groot parcours uitgezet langs talloze lichtinstallaties van de meest uiteenlopende soort: stroboscopen, projecties, laser, ledverlichting, heel veel 3D enzovoort. Vaak worden ze gecombineerd met soundscapes. Niet alleen gaat het hier om de nieuwste technieken als zodanig, maar juist en vooral om de rol die zij kunnen spelen in het vertellen van verhalen. Tientallen kunstenaars maakten soms adembenemende lichtwerken die tot leven komen wanneer licht en architectuur worden gebruikt als bemiddelaar, als vehikel voor het verhaal dat ze willen vertellen. Soms grappig, soms knap, vaak lichtvoetig, soms met een ernstiger ondertoon en in vrijwel alle gevallen sprookjesachtig. Dat laatste is niet zo vreemd, licht in de nacht gecombineerd met feeërieke of op zijn minst verrassende beelden roept nu eenmaal een sfeer van sprookjes op. En wie houdt niet van sprookjes?
Op gloweindhoven.nl vindt u een overzicht van deze lichtkunstenaars. Ik zou er eigenlijk niet één uit willen lichten, de hele ruim tweeënhalf uur durende lichtwandeltocht is een grote verrassing. GLOW duurt nog tot en met komende zaterdag, elke avond tussen zeven en twaalf. Een plattegrond heeft u niet nodig, volg gewoon de stroom mensen en u mist geen enkel beeld. GLOW in één woord: fabelachtig!

Media en politiek

Het NIBUD heeft op verzoek van de oppositie de oorspronkelijke zorgpremiecijfers van het kabinet doorgerekend en komt nu met aanzienlijk minder rigoureuze gevolgen van deze vorm van nivellering dan allerwegen is geschetst. De media voorop, dit keer, trots aangevoerd door Dominique van der Heyde die wel een van de oppositiepartijen leek te vertegenwoordigen.
Iedereen mag zich dit aantrekken. Het kabinet had er verstandig aan gedaan de eigen beleidsvoornemens eerst te toetsen bij derden en goed door te laten rekenen, die schreeuwerige (VVD)prominenten hadden een toontje lager moeten zingen en Dominique van der Heyde kan beter een ander onderwerp dan de Haagse politiek bij de kop pakken want ze is nou niet bepaald onbevooroordeeld, zo liet ze de laatste weken herhaaldelijk zien.
Verder maakt het allemaal niet veel uit, de nivellering via de zorgpremie is van de baan. Wel interessant om te weten waarom die NIBUD-cijfers zo afwijken van eerdere berekeningen door de NOS en RTL.

"De Raad van State stelt zich ten doel om als adviseur voor wetgever en bestuur en als hoogste algemene bestuursrechter bij te dragen aan behoud en versterking van de democratische rechtsstaat. Daarbinnen wil hij bijdragen aan de eenheid, legitimiteit en kwaliteit van het openbaar bestuur en aan de rechtsbescherming van de burger".
Dit heb ik uiteraard niet zelf verzonnen. Deze tekst is van de raad zelf. Rechtsbescherming van de burger is het centrale begrip. Ik weet niet beter of de overheid is er voor alle burgers. De overheid maakt wetten en regels en ziet erop toe dat alle burgers een gelijke behandeling krijgen, kunnen verwerven waar zij krachtens de wet recht op hebben.
De ambtenaar verricht het handwerk van de overheid, overhandigt het feitelijke recht aan de burger die zich aan het loket meldt. Als de wet zegt dat er niet meer gediscrimineerd mag worden, is de ambtenaar wel de laatste die dat toch zou mogen.
Zou je denken he? Maar die vlieger gaat niet op als het om homo's gaat. De RvS heeft een advies uitgebracht naar aanleiding van een initiatiefwet van D'66 dat handelt over de benoembaarheidseis van de ambtenaar van de burgerlijke stand. In die eis is uiteraard en terecht - de wetgever heeft dat immers zo bepaald - de verplichting opgenomen ieder paar dat in aanmerking komt voor de huwelijkse staat, ook daadwerkelijk in de echt te verbinden.

En wat zegt nu de RvS? Ik citeer hier gemakshalve de Volkskrant van vandaag: "De Raad vindt zeker dat alle homoparen overal moeten kunnen trouwen, maar ook dat zo'n vereiste aan de ambtenaren geen goede oplossing is. Het sluit namelijk mensen categorisch uit van 'gelijke benoembaarheid in de openbare dienst', ook als hun functioneren in de praktijk geen problemen zou opleveren. Naar het oordeel van de Raad draagt het voorstel 'dan ook niet bij aan het vinden van een voor alle partijen min of meer aanvaardbare oplossing'. De Raad ziet meer in een benadering waarbij de gemeenten zelf en zorgvuldig een afweging kunnen maken".

Het is te gek voor woorden dat een college dat waakt over de rechtsbescherming van de burger een logisch wetsvoorstel afwijst, in haar argumentatie gebruik maakt van de formulering "min of meer" en ook nog eens toestaat dat wetsdienaren discrimineren waar de overheid zelf dat verboden heeft. Wat heeft dit met rechtsbescherming van de burger van doen? Het lijkt waarachtig wel alsof niet alleen de Eerste Kamer, maar nu ook de Raad van State partijpolitiek aan het praktiseren is. En dat alleen maar omdat zo'n klein christenfundamentalistisch partijtje wat kabaal maakt. Het moet niet gekker worden.

Keynes revisited

De Belgische hoogleraar Paul de Grauwe, verbonden aan de London School of Economics, verklaart zaterdag in de NRC niets te begrijpen van Brussel dat afzonderlijke lidstaten tot begrotingsdiscipline dwingt, zonder daarbij het hele Europese beeld in ogenschouw te nemen.
Hij vindt bezuinigen tijdens een recessie onzin, straks valt de economische ontwikkeling tegen en dan komen er prompt nieuwe bezuinigingen overheen. Met alle gevolgen voor koopkracht en consumentenvertrouwen van dien. Lawine-effect.
De rijke landen hebben een handelsoverschot en die besluiten tot bezuinigingen in plaats van te investeren, koopkracht te verbeteren en zo de import vanuit de arme landen te stimuleren. In plaats van twee winnaars, zijn er nu twee verliezers.
Nivelleren is een van de manieren om de koopkrachteffecten van bezuinigingen enigszins te dempen maar we zien in Nederland hoe fout dat kan gaan wanneer het nivelleren met een oneigenlijk instrument wordt uitgevoerd (zorgpremie) en slechts voor een klein deel (alleen de middeninkomens worden getroffen).
Kortom, Paul de Grauwe is een echte Keynesiaan en zijn pleidooi klinkt in ieder geval heel erg logisch. Rutte II streeft naar een begrotingstekort van 1,5% maar je kunt je inderdaad afvragen of dat nou zo verstandig is. Alle signalen staan op rood en niet voor een half jaartje maar voor meerdere jaren achtereen. Dat we het begrotingstekort niet verder op willen laten lopen dan 3% lijkt mij alleszins redelijk. Maar moeten we nu echt nog een aantal stappen verder zetten? De VVD werpt zich nu op als kampioen boekhouder maar je zou mogen verwachten dat ze daar toch kaas gegeten hebben van economische wetmatigheden.
Overigens wijst de Grauwe erop dat de staatsschuld in België 100% van het bbp bedraagt (in het algemeen hanteert men een bovengrens van 60%) maar in België is anders dan in Nederland en Duitsland geen sprake van een dalend consumentenvertrouwen. Ja die Belgen, apart volk hoor.

Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig

Het geschreeuw gaat maar door in de VVD. Het zijn vooral de partijsenioren, ook wel mastodont of prominent genoemd, die zich laten horen. En ze doen dat op een buitengewoon merkwaardige manier. Ze raden hun partijleider - die ze nog niet zo lang geleden gezamenlijk op het schild gehesen hebben en bijna heilig verklaarden na de jongste verkiezingszege - zijn ongelijk te bekennen, berouw te tonen en zijn deal met de PvdA terug te draaien.

Wat ze ermee willen bereiken? Kennelijk dat wat ze zeggen. Maar wat gaan ze ermee bereiken? Vooral dat het gemor onder de achterban aanhoudt en groeit. En dat het aantal weglopers dus hand over hand toeneemt. Lijkt mij niet handig. In plaats daarvan hadden deze prominenten zich eensgezind achter hun leider moeten scharen en het land moeten geruststellen met de boodschap dat we nu eenmaal in zwaar weer zijn aangeland en dat maatregelen die pijn doen niet voorkomen kunnen worden. Maar dat zij samen met hun smaldeel in de regering alles op alles zullen zetten om de gestelde kaders niet te overtreden.

Heerlijke tijden zijn dit natuurlijk voor de oppositie. Oppositie voeren was nog nooit zo gemakkelijk en Roemer mag de bende aanvoeren. Spectaculair is het allemaal wel maar zo langzamerhand word je een beetje moe van het medialawaai. Wij beperken ons teeveegedrag voornamelijk tot het Journaal, Nieuwsuur en P&W maar alles komt iedere dag minstens drie keer voorbij, telkens dezelfde mensen mogen telkens dezelfde dingen zeggen. Je wordt er moedeloos van.

Natuurlijk is de economie juist gebaat bij vertrouwen van de consument en bij het handhaven, liefst verbeteren van de koopkracht. Bezuinigen plus nivelleren drukt de koopkracht en doet het vertrouwen van de consument geen goed. De toch al zwakke economie zal er niet beter op worden. Maar het is ontegenzeggelijk een feit dat begrotingstekort en staatsschuld te ver zijn opgelopen. Het alternatief van wat zich nu afspeelt is het voorlopig afzien van het terugdringen van het begrotingstekort en aansturen op een frontale botsing met Europa. Dat was de lijn van de SP en de PVV. Maar daar heeft de kiezer niet voor gekozen dit keer.

Abortusplicht?

In een interessant artikel in de NRC van 6 november bepleit de filosoof Marcel Zuijderland de ethische of morele plicht tot abortus, wanneer er sprake is van zware handicaps bij het kind dat in aantocht is. Er is een bloedtest beschikbaar waarbij het DNA van de foetus kan worden gelezen. Vanaf de 12de week zou de uitslag van deze test (vooralsnog alleen voor het Downsyndroom maar spoedig voor in beginsel alle aandoeningen) betrouwbaar zijn, waarmee de altijd discutabele grens van twintig weken zou kunnen worden ingekort.
Natuurlijk gaat het Zuijderland er niet om vrouwen te verplichten tot abortus maar wanneer er sprake is van afwijkingen of ziekten die niet verenigbaar zijn met een goed leven, zal het kind nooit het recht op een menswaardig en goed bestaan kunnen consumeren. De vraag is dan hoe aanvaardbaar het is een kind onder zulke omstandigheden geboren te laten worden. Onder zulke omstandigheden is abortus, aldus Zuijderland, een daad van compassie.

De abortusproblematiek blijft weerbarstige materie. De anti-abortusbeweging heeft een punt wanneer men geen onderscheid tussen een foetus van 2, 12 of 20 weken wil maken. Reeds in het embryonale stadium is de totale mens immers reeds aanwezig. De ingreep zelf is bepaald niet fraai te noemen maar alternatieven zijn vooralsnog niet voorhanden, tenzij men afzien van abortus als een alternatief zou willen zien.
Toch is een vroege diagnose uiterst wenselijk en welkom. En ik deel Zuijderland's mening dat je als ouder de plicht hebt je kind (de toegang tot) een menswaardig en goed leven te bieden. Die plicht begint logischerwijze al na de conceptie. Zwangere vrouwen zouden geen alcohol of drugs mogen gebruiken, noch mogen roken. En wanneer het technisch mogelijk is het DNA van de foetus te laten analyseren op afwijkingen en ziektes, ligt het dan niet voor de hand gebruik te maken van die techniek? Voorwaarde is dan wel dat iedere aanstaande moeder/ouder de toegang moet hebben tot een dergelijke bloedanalyse, die dan ook zeer beslist in het basispakket van de zorgverzekering dient te worden aangeboden.

Een interessant en relevant artikel maar er liggen genoeg voetangels en klemmen op de weg. Wanneer is het potentieel voor welzijn tot een zodanig niveau gezakt dat je de geboorte van een kind zou moeten vermijden? Begint dat al bij het Downsyndroom? En hoe die discussie ook uitpakt, we gaan er toch wel voor zorgen dat de verzekeraars niet aan deze discussies deelnemen? Zij zouden het vermijden van ziektekosten als belangrijkste argument al snel in stellig brengen. Maar daar is niemand mee gediend. Hoe het ook zij, de beslissing tot abortus ligt bij de aanstaande moeder en bij haar alleen. Alleen haar definitieve en onberedeneerde ja of nee is van belang. Zij hoeft daarover aan derden geen verantwoording af te leggen. IK wil dan ook waken voor een moreel of ethisch beroep op de moeder, ongeacht haar antwoord. Maar ik sluit niet uit dat daarover in de niet al te verre toekomst anders over gedacht gaat worden.

Waarom we blij moeten zijn met Obama

Obama re-elected! Dat is vanuit mijn perspectief een goed bericht. Romney had geen benul van buitenland of diplomatie en evenmin enige compassie met de minder bedeelden op deze wereld. Er zijn veel Amerikanen die oprecht geloven dat je het kan maken als je maar wil. Dat is toch een wat erg beperkte kijk op de sociaal maatschappelijke werkelijkheid. Bovendien is Romney een mormoon en dat is toch echt een bizarre religie. Daar gelooft men heilig dat Jezus op aarde terugkeert en dat de wereld uiteindelijk geleid gaat worden door goddelijk gezag vanuit Jerusalem en Missouri. Wie uiteindelijk en ten diepste in aantoonbare kletsika gelooft, mag toch nooit op zo'n plaats terecht komen, zou je zeggen. Maar ja, christelijk zijn ze allemaal daar in de USA.
Nee, de belangrijkste reden waarom Romney geen president mocht worden is dat hij ongetwijfeld de deregulering weer een flinke steun in de rug zou hebben geboden. Romney vertegenwoordigt het grootkapitaal, hij is er mee groot gebracht en zal zijn afkomst nooit verloochenen. En deregulering is het slechtste wat ons kan overkomen.
Wat opvallend is, is het grote aandeel van de immigranten in de zege van Obama, bijna 25%. De Republikeinen verwaarlozen dit potentieel en dat is een strategische fout van enorme omvang. Men verwacht dat er in het komende decennium nog eens honderd miljoen immigranten bijkomen in de VS. Die arbeidskrachten zijn hoogst noodzakelijk. Immers, terwijl die Amerikanen bezig zijn met de pursuit of happiness, zal er toch iemand het werk moeten doen. Dat is dus de toekomstige stemmenvijver voor de Democraten.
Het probleem voor de Republikeinen is dat zij zich niet kunnen vervreemden van ultrarechts in de VS. En dan hebben we het natuurlijk over orthodoxe gelovigen en de Teaparty beweging. Maar juist omdat ze tegen die overigens in omvang beperkte groeperingen aan moeten schuren, kunnen zij geen geloofwaardige positie innemen ten opzichte van de immigranten. Afin, ze zoeken het maar uit, die Republikeinen.

Was Obama nou inderdaad zo slecht? Naar mijn mening niet maar het resultaat van zijn eerste periode is natuurlijk zeer teleurstellend. Maar de financiële crisis en de stijgende werkloosheid kunnen moeilijk in de schoenen van Obama worden geschoven. Wat verlammend werkt is de enorme polarisatie in de VS waar de Republikeinen in het Huis van Afgevaardigden alles hebben gedaan om het beleid van de president te frustreren. En met een getalsmatige meerderheid is dat niet zo moeilijk. Aan die verhoudingen is met deze jongste verkiezingen helaas weinig veranderd. Laten we hopen dat Obama zich vrijer voelt nu hij aan zijn tweede termijn mag beginnen en zich niet meer om zijn herverkiezing hoeft te bekommeren.
Als acht jaar Obama niet meer hebben opgeleverd dan Medicare, de dood van Bin Laden en het homohuwelijk, ja, dan zijn we weinig opgeschoten. Ik zou zeggen verdergaande regulering en beteugeling van het grootkapitaal enerzijds en het Midden Oosten anderzijds. Daar zou Obama in de komende vier jaar het verschil moeten maken. Dan gaat hij de geschiedenis in om meer redenen dan alleen maar de eerste zwarte president geweest te zijn.