zaterdag 13 februari 2016

Israël ontdekt de entartete Kunst


Ik berichtte hier al eerder over Im Tirtzu, een rechts-nationalistische organisatie in Israël, die filmpjes op YouTube plaatst waarin vermeende politieke tegenstanders door middel van volslagen idiote complottheorieën in een kwaad daglicht worden geplaatst.


In de NRC van 11 februari  een uitgebreid artikel over de wijze waarop de Israëlische overheid omgaat met de kunsten. De Likud-minister van Cultuur - Regev - werkt aan een wet waarin is geregeld dat kunstenaars alleen in aanmerking komen voor subsidie als ze loyaal zijn aan de staat.
De Het-Joodse-Huis-minister van Onderwijs - Bennet - heeft een lijst opgesteld met van staatswege goedgekeurde kunstwerken en voorstellingen. Een roman over een Joods-Arabisch liefdespaar werd geweigerd vanwege het 'gevaarlijke' onderwerp van rassenmenging!


Het heeft er alle schijn van dat deze jongste lichting Israëlische politici hun geschiedenis niet kennen. Want je moet bij dit soort maatregelen toch onmiddellijk aan 'entartete Kunst' denken. Zij praktiseren het gedachtegoed dat regelrecht tot de Holocaust leidde. Wranger is nauwelijks denkbaar, Dat Israël geen democratie genoemd kan worden is nog tot daar aan toe. Maar deze staat begint steeds meer fascistische trekken te vertonen. En dat is behalve wrang vooral zorgelijk.

Nog erger is dat hier sprake is van meer dan een trend, dit soort maatregelen of pogingen daartoe zijn staand beleid geworden in Israël. Zo is er een NGO-wet in aantocht die ngo's verplicht hun buitenlandse sponsoren te openbaren. In de praktijk gaat het uitsluitend om mensenrechtenorganisaties. Je hoeft je geen illusies te maken over wat er met deze organisaties zal gebeuren.


Ook werden deze week nog drie Arabische Knessetleden geschorst omdat ze een bezoek hadden gebracht aan de families van Palestijnse verdachten van aanslagen. De Het-Joodse-Huis-minister van Justitie - Shaked - bracht een bezoek aan de families van Joodse terreurverdachten, maar dat was geen probleem voor de Knesset.

Wat mij nog het meeste stoort is de blinde steun waarop Israël mag rekenen van de Verenigde Staten en Europa. Wat mij betreft is de Holocaust nu wel genoeg geëxploiteerd door Israël. Begrijp mij niet verkeerd: de Holocaust mag nooit vergeten of verdonkeremaand worden maar de wijze waarop deze tragedie wordt misbruikt voor politieke doeleinden is meer dan stuitend.

Geen opmerkingen: