Masters of voodoo

In de NRC van vandaag ruim baan voor twee malloten die mogen verklaren dat genezing te belangrijk is om aan artsen over te laten. Je weet dan meteen dat hier de ondergrens van domheid ver overschreden gaat worden.

De masters of voodoo dit keer zijn Arnold Huijgen en Stefan Paas. De eerste is hoogleraar systematische theologie en de laatste is hoogleraar missiologie en interculturele theologie.

Deze malloten verdedigen de gebedsgenezing. "Inmiddels is ook in de medische wetenschap aan het doordringen dat genezing meer is dan de reparatie van wat stuk is". Knabbel en Babbel weten ons te melden dat genezing inderdaad een te belangrijk onderwerp is om aan artsen over te laten. "Andere disciplines, zoals de theologie, hebben daarover ook iets te melden". Je gelooft je eigen ogen niet, het staat er werkelijk.

Het kan best zijn dat er goedgelovigen rondlopen die zich geheeld voelen na een handoplegging van een heilige of bezetene. Maar de volstrekte bespottelijke suggestie dat de theologische inbreng in het helingsproces op een niveau gelijkwaardig aan de medische wetenschap zou staan is godsgeklaagde rimram en van een onvoorstelbare zelfoverschatting.

In de eerste plaats moeten we natuurlijk vaststellen dat theologie geen wetenschap is en het uit de aard van haar studieobject ook nooit kan zijn. Theologie en wetenschap sluiten elkaar uit. Theologie moet met haar handen dan ook van de wetenschap afblijven.

Theologie mag bazelen wat het wil, het blijft preken voor eigen parochie. Moge God verhoeden dat er straks een theoloog aan de zijde van de cardioloog staat om tot een diagnose en behandelplan van uw ziekteverschijnselen te komen.

Ik heb zelden zulke nonsensikale kletsika gelezen. Verwacht je toch niet in een kwaliteitskrant. Ik ga er verder inhoudelijk maar niet op in. Het schijnt om het begrip 'heil' te draaien. Lees het artikel zelf maar als u wil. Maar Jezus, wat een onvoorstelbare lulkoek!