In de NRC staat een uiterst informatief vraaggesprek met een varkensboer uit Noord Brabant. De boer begint zijn relaas met de investeringen die hij wel niet heeft moeten doen om om te bereiken dat ze "van de honderd kilo ammoniak in de jaren negentig stoten we er nu nog maar twintig uit". Denkt u dat die boer tot die investeringen had besloten als de politiek hem daartoe niet had gedwongen?
Maar deze boer heeft nog mee overpeinzingen zoals "Laat ze in het buitenland ophouden met de veehouderij. Dan waait het hier de grens niet over". En wat vindt de boer van rechterlijke uitspraken? Nou daar is hij snel klaar mee: "Die rechters zijn allen vegetarisch opgevoed, zaten in hetzelfde studentenleven. Ze zuipen bier, doen alles wat god verboden heeft. Als ze afgestudeerd zijn, bepalen ze vanuit de Randstad wat hier moet gebeuren. Dan vliegen ze vrolijk naar de andere kant van de wereld voor vakantie".
Zijn er dan niet te veel dieren in Nederland? Volgens deze boer zijn er minder varkens dan twintig jaar geleden en ook zouden er nu minder melkkoeien zijn dan net na de oorlog. Tja, deze boer moet toch echt eens wat beter naar de getalletjes uit zijn sector kijken. Hij erkent overigens vooral voor de export te produceren met het vaker gehoorde argument: moet je dan vlees uit Spanje importeren met twintig procent antibiotica erin? En over dierenwelzijn kan de boer kort zijn: zijn varkens hebben één vierkante meter en daarmee voldoet hij aan de eisen van het keurmerk Beter Leven. Is deze boer een dierenvriend?
Ik weet niet wat deze boer bezielt met zijn huilie huilie verhaal. Hij laat ons als geen ander zien dat de agrarische sector in ons land volledig uit de hand is gelopen en dat wij, de gewone burgers, opdraaien voor de schade die zij aanrichten. Maar dat heeft u hier al vaker kunnen lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten