Gisteren was het de beurt aan Wopke Hoekstra, de CDA voorman. Dit keer hanteerde Jeroen Wollaars het fileermes en ik heb ervan genoten. De beide Nieuwsuur interviewers blijven keurig netjes en beschaafd maar ze zetten hun tanden in hun prooi en laten niet meer los. Als er iets is wat politici zouden moeten kunnen is het wel het duidelijk beantwoorden van kritische vragen. Daar hebben kiezers wat aan. U zegt dit maar u deed dat, hoe zit dat nou? En als u zus zegt, betekent dat dan ook zo?
Maar het blijft rommelen in het CDA, eerst wilde Hoekstra niet en toen werd hij toch lijsttrekker, het schaatsincident en de ww-blunder. De eerste vragensteller in de studio ging juist op dat laatste in maar Hoekstra was nauwelijks te bewegen tot duidelijke antwoorden. Hij wilde vasthouden aan zijn plannen maar zou dat het liefste niet hardop zeggen. Wollaars maakte het nog lastiger voor hem door te melden dat in het door Hoekstra zo gretig omarmde Plan Borstlap ook werd gepleit voor een versoepeling van het ontslagrecht. Dus daar bent u dan ook voor? wilde Wollaars weten. Ook hier kwam maar geen helder antwoord van Hoekstra tot hij uiteindelijk moest toegeven dat hij ook dat idee omarmde. Dodelijk natuurlijk, want dat is wel het laatste wat je tijdens een verkiezingsrace hardop wil zeggen.
Toen kwam er een arts die liet zien dat dankzij Hoekstra er nu de situatie dreigde te ontstaan dat patiënten die de Spoed Eisende Hulp bezochten 25% eigen risico zouden moeten betalen hetgeen tot uitstel van hulpvraag zou gaan leiden. Ook hier bleef Hoekstra maar draaien tot hij besloot nog eens met die arts te gaan praten waarop Wollaars repliceerde dat dat toch een beetje raar was, je steekt toch éérst je licht op bij de experts alvorens iets in een partijprogramma terecht komt?
Pijnlijk werd het toen een boerin hem een vraag mocht stellen. Zij gaf aan dat ze natuurlijk een heleboel vragen had maar dat ze daar nu niet voor kwam en ze vroeg Hoekstra zonder omhaal van woorden uitsluitend en alleen deze ene vraag te beantwoorden: koeien of woningen. Hoekstra deed wel drie keer een poging om het gesprek naar zichzelf toe te halen maar kwam maar niet to the point. U wilt geloof ik echt geen antwoord geven he? vroeg Wollaars hem.
Nee, dit was geen beste beurt en ik begreep dat Hoekstra ook in het debat met Jesse Klaver niet bepaald hoog scoorde. Ja, zeggen sommigen dan, hij is nog jong en vers, hij moet nog het nodige leren. Kom, denk ik dan, de man is al vier jaar minister, groot geworden bij McKinsey. Maar hij is kennelijk niet slim genoeg om zich zélf te realiseren dat dat schaatsrondje een blunder van jewelste was, dat het een blunder was om uitgerekend in verkiezingstijd over het verkorten van de ww te beginnen om vervolgens te móeten toegeven dat je ook vóór versoepeling van het ontslagrecht bent.
Nee, het CDA dacht in Wopke Hoekstra de ideale kroonprins in huis te hebben maar hij is al over zijn eigen benen gestruikeld voor we met zijn allen naar het stemhokje gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten