En toen was Thierry Baudet aan de beurt. Hij had zich duidelijk voorgenomen zich niet uit de tent te laten lokken door eventuele stekeligheden van Marielle Tweebeke of medepresentator Arjan Noorlander. Baudet bleef bij elke kritische vraag of opmerking minzaam en enigszins neerbuigend glimlachen en liet zich niet verleiden tot stemverheffing, irritatie of boosheid. Dat is per definitie een sterke aanpak, in ieder geval een verstandige.
Als je de beelden ziet van Baudet op campagne dan kun je je niet aan de indruk onttrekken dat hij heel goed naar Trump heeft gekeken. Niet zo gek ook want hij bewondert deze eencellige Amerikaanse politicus. Voor het overige was het de Baudet zoals we hem kennen, hij ging meteen van start met zijn gebruikelijke jeremiades over een globalistische machtsgreep, de vrijheidsstrijd van FvD, over mondiale globalistische elites die plannen maken voor een wereldstaat, over journalisten die hun best doen je zo slecht mogelijk te begrijpen, hij bagatelliseerde het feit dat 74 partijleden die bestuurlijk namens FvD in een college zitting hadden genomen waren opgestapt, hij sprak letterlijk van de bevrijding van Nederland en natuurlijk viel het woord 'kartel' in zo'n beetje iedere tweede zin.
Maar Baudet bleef onverstoorbaar en Tweebeke kreeg geen vat op hem. Hij verwacht 20 zetels te halen bij de komende Tweede Kamer verkiezingen en als hij het voor het zeggen zou krijgen zou hij een coalitie willen sluiten met de SGP, de PVV en de SP. In de huidige peilingen staat Baudet op maximaal 4 zetels maar dat maakt op hem geen enkele indruk. Dat is niet helemaal onterecht want uit die peilingen blijkt dat de helft van het electoraat nog niet besloten heeft. Bovendien is Baudet sterk in het campagnevoeren. Het zou mij niet verbazen als hij fors meer dan 4 zetels binnen weet te slepen. Aanleiding tot droefenis, dat wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten