Wat me vooral opvalt bij de interviews van Nieuwsuur zijn de studiogasten: voormalige of nog steeds trouwe kiezers die vooraf ongetwijfeld zijn geïnstrueerd hun kritiek zo scherp mogelijk te formuleren. Op zich is er niets mis mee hoor, een partijleider moet in staat zijn een kritische of cynische vraag helder te beantwoorden. En omdat het hier over politiek gaat: er is altijd wel iets te vinden dat schuurt. Dat hoort erbij als politieke partijen omwille van de macht - en dat is toch wat kiezers willen - bereid zijn compromissen te sluiten. Alleen Wilders vaart een keiharde confronterende koers en die ziet aan het eind van de rit wel of hij successen binnen kan halen. Maar ondertussen heeft hij zich zo weinig geliefd gemaakt dat niemand staat te springen om hem erbij te halen.
Klaver moest zich verdedigen tegen de verdenking van machtsgeilheid en ook hij moest maar eens laten zien wat hij eigenlijk nog binnen had gehaald tijdens al dat Corona-geweld van het kabinet Rutte, waar hij zich wel erg volgzaam bij had opgesteld. Natuurlijk haalde Klaver onmiddellijk de klimaatwet aan, die was er dankzij Groen Links gekomen. Helemaal waar trouwens.
Een onderwijzer mocht op hoge toon verkondigen dat jonge leerlingen helemaal niet onder psychische stress gebukt gingen en stelde de vraag of Klaver niet wat al te opzichtig hengelde naar de kiezersgunst van jongeren. Daar kwam Klaver wel uit en we zagen nog net hoe de vragensteller twee duimen opstak naar Klaver na diens antwoord.
Lastiger werd het toen de tweede vragensteller - die gelukkig uiterst beleefd was maar wat wil je, dat was een buitenlander en die blijven gewoon netjes, - Klaver vroeg waarom zijn partij zich niet nadrukkelijk distantieerde van de Moslim Broederschap. Hier ging het natuurlijk om Kauthar Bouchallikht die heeft gewerkt voor een organisatie Femisio die banden zou hebben met of onderdeel zou zijn van de Moslim Broederschap. Klaver wist dat die vraag zou komen en had zich goed voorbereid en hij stelde terecht dat het erom ging hoe deze kandidaat nu in het leven stond en dat was voor hem boven alle twijfel verheven.
Toen kwam er nog gedoe over biomassa, aangezwengeld door een Amsterdamse die zichzelf wel heel graag in the picture zette. Het is een feit dat de wind voor biomassa niet langer gunstig staat, ik heb zelf een tijd in die wereld rondgelopen en zelfs een heuse biomassacentrale gebouwd. Niet iets om nu nog trots op te zijn. Biomassa voor elektriciteit laat zich eenvoudiger omschakelen dan biomassa voor warmte en dat liet Klaver duidelijk merken. Terecht, wat mij betreft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten